Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Όταν ο πελεργός μας φέρνει καινούργιο μωρό. Στο μαιευτήριο

Προετοιμάζεσαι ψυχολογικά, μαζεύεις ενθουσιασμό και ψυχικά αποθέματα. Έχεις προβλέψει, ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις, ότι μπορεί να χρειαστεί το καινούργιο μωρό. Πολλά προέρχονται από ενδοοικογενειακή ανακύκλωση. Κληρονομιά από τον μεγάλο αδερφό. Αρκετές προμήθειες ανανεώθηκαν. Όταν όμως έρθει η στιγμή, όλες οι προετοιμασίες δοκιμάζονται! Πρώτη και καλύτερη η ψυχική προπόνηση.

-Να μου προσέχετε τον μικρό…

Ήταν οι τελευταίες λέξεις της μητέρας πριν χαθεί στην αίθουσα τοκετών. Σαν να υπονοούσε «μην σας νοιάζει για τα λοιπά θα τα αναλάβω εγώ!». Θα την ακολουθούσε και ο πατέρας, όμως κάποιος έπρεπε να μείνει με τον μικρό. Τον μικρό που σε λίγα λεπτά επρόκειτο να γίνει ξαφνικά ο μεγάλος…

Η βοήθεια ήταν καθοδόν. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες θα ήταν εδώ, όμως τους πρόλαβαν οι πόνοι. Η μικρή, τους προέκυψε ανυπόμονη.

Ξημερώματα έστειλε ξεκάθαρα αλγεινά μηνύματα στην μαμά της ότι ήταν καιρός να χωρίσουν τα τσανάκια τους. Να βγει από την κοιλίτσα και να βρεθεί στην αγκαλίτσα. Πριν καλά-καλά προλάβουν να φορτωθούν στο αυτοκίνητο, μπουγέλωσε τα πόδια της μαμάς της. Το νοσοκομείο κοντά και το προσωπικό επί ποδός.

Η μαμά χάθηκε πίσω από τις πράσινες πόρτες που για λίγο ανοιγόκλεισαν ρυθμικά. Μέσα από ένα πινγκ-πονγκ συναισθημάτων ο πατέρας παλεύει να ισορροπήσει. Η αγωνία για την έκβαση του τοκετού εναλλάσσεται με την ανακούφιση πως όλα τελειώνουν. Τρέχει να τρυπώσει ο φόβος μήπως κάτι δεν πάει καλά, για να έρθει με την σειρά της η χαρά της έλευσης του νέου τέκνου. Το δυσκολότερο από όλα όμως η ανημπόρια. Τώρα, δεν μπορεί να κάνει τίποτα περισσότερο για την οικογένεια του από το να περιμένει.

Ήταν μέσα στην αίθουσα στον πρώτο τοκετό. Ζορίστηκε, όμως ρούφηξε δύναμη από την προσφορά. Είχε να του σφίξει έτσι το χέρι η καλή του από τα ντουζένια τους. Χαμογέλασε στην ανάμνηση. Τώρα, ο ρόλος του είναι παθητικός. Που να βρει τόση υπομονή; Θολώνει το μυαλό του.

«Εεε!» ακούει μια φωνούλα με τόνο διαμαρτυρίας. Είχε απορροφηθεί τόσο πολύ που ξέχασε το χεράκι που κρατούσε και το έσφιξε λίγο παραπάνω. Ίσως η ανάμνηση, ίσως η αγωνία…

Ανακάλυψε την πηγή δύναμης που αναζητούσε, στα ματάκια του γιού του που τον επεξεργάζονταν όλο απορία. Δεν πρέπει να έχει ξαναδεί τον μπαμπά του σε τέτοια κατάσταση. Δεν μπορεί να διακρίνει τις προθέσεις στο πρόσωπό, στις εκφράσεις, στις κινήσεις. Η απορία είναι τόσο έκδηλη στο προσωπάκι του που αναγκάζει τον μπαμπά του να ξεσπάσει σε γέλια.

-Άκουσες την εντολή της μαμάς! Πρέπει να σε προσέχω. Θα κάνω ότι μπορώ μέχρι να έρθουν οι ενισχύσεις…

Πρώτοι στην παππουδοδρομία ήρθαν οι γονείς του. Ανέλαβαν τον μπόμπιρα, για να πεταχτεί μέχρι το αυτοκίνητο να φέρει το δωράκι του μικρού. Στην προσπάθεια να απασχολήσει οργανωτικά το μυαλό του, θυμήθηκε αυτή την τελευταία εκκρεμότητα. Ήταν μια από τις συμβουλές που συχνά δίνω στους γονείς με νήπια οι οποίοι περιμένουν την έλευση νέου αδερφιού. Να πάρουν για δώρο στο μεγαλύτερο παιδί ένα μωρό όσο πιο ρεαλιστικό γίνεται. Να το έχει το αδερφάκι για να μιμείται την μαμά και τον μπαμπά, στο άλλαγμα, στο μπάνιο, στο τάισμα. Είχε κάποιες ήπιες ενστάσεις που το μόνο που κατάφεραν ήταν να προκαλέσουν γέλιο και ήπια λοιδορία. Εντάξει! Εντάξει! Δεν γνώριζε ότι τα νήπια είναι ασεξουαλικά. Που να φανταστεί ότι είτε παίζουν με κουκλάκια είτε με αυτοκινητάκια είναι ένα και το αυτό. Εκείνος τα είχε κάπως διαφορετικά στο μυαλό του. Ακούς εκεί «ασεξουαλικά», τι λέξη και αυτή…

Στην βιάση του να επιστρέψει στην αίθουσα του βασανιστηρίου της αναμονής, παραλίγο να γυρίσει με άδεια χέρια. Ο μικρός ήταν εκεί ακούγοντας απορροφημένος μια ιστορία από τον παππού του. Άφησε με τρόπο στην άκρη το δέμα, για να μην τον πάρει είδηση και καλώς όρισε τα πεθερικά του που μόλις κατέφθαναν.

Η πόρτα που οδηγεί στον παράδεισο και σπανιότερα στην κόλαση άνοιξε και η μαία φώναξε όλο το ντουνιά να τον ενημερώσει. Η συμμορία των παππουδογιαγιάδων κοιτούσε έκπληκτη τα άδεια της χέρια και προς το παρόν αρκέστηκε στα λόγια βάλσαμο:
«Όλα καλά! Μάνα και κόρη χαίρουν άκρας υγείας!». Εξίσου έκπληκτοι παρακολούθησαν τον μπαμπά αντί για “…κάτι για το καλό”, να δίνει στην μαία μια φωτογραφική μηχανή. Ο άγγελος των χαρμόσυνων μαντάτων χάθηκε για μερικά λεπτά και γύρισε κοντά τους. Αυτήν την φορά έλαβε τον μπουναμά της καθώς επέστρεφε την φωτογραφική μηχανή και πρόσθεσε:

-Κάντε μερικά λεπτά υπομονή και θα έρθουν στο δωμάτιο σας όπου μπορείτε να πάτε να τις περιμένετε.

Ο μπαμπάς σήκωσε στην αγκαλιά του τον μικρό του και μάζεψε την συμμορία γύρω του.

-Έλα μάγκα να δούμε την μαμά και την αδερφούλα σου.

Πάτησε το κουμπί και στην μικρή οθόνη εμφανίστηκε η ευτυχισμένη αλλά και εμφανώς καταβεβλημένη μαμά να έχει πάνω στο στήθος της ένα «τσαλακωμένο» μικροσκοπικό πλασματάκι. Τους χαιρέτησε και τους έστειλε ένα φιλί λέγοντας στον γιό της ότι θα τα πούνε σε λίγο. Ο μπαμπάς θα ορκιζόταν ότι το ανθρωπάκι κάτω από το πρόσωπο της συντρόφου του, του γέλασε και αυτό το γέλιο ζέστανε τόσο το πρόσωπό του που τα μάτια του ίδρωσαν!

-Άντε χαζομπαμπά δείξε και σε εμάς την εγγόνα μας. Διαμαρτυρήθηκαν οι γιαγιάδες που είχαν αδικηθεί από την θέα λόγω ύψους.

Όσο κοιτούσαν το βίντεο οι κυρίες, οι άντρες μάζευαν τα πράγματα για να πάνε στο δωμάτιο. Ο παππούς δεν κρατήθηκε και ρώτησε

-Τι καινούργια κόλπα είναι αυτά; Γιατί δεν μας έφερε την εγγόνα να την δούμε σε ζωντανή μετάδοση και φάγαμε την κονσέρβα στην μάπα;

-Εντολή του παιδίατρου. Είναι λέει πιο σημαντικό το δέσιμο της μικρής με την μαμά της από ότι με όλους τους άλλους. Δεν έχει και μεγάλη διαφορά για εμάς που θα την θαυμάξουμε από κοντά σε λίγα λεπτά. Αντίθετα τα πρώτα πενήντα λεπτά είναι πολύ ουσιαστικά για το θηλασμό. Μας έδειξε κάτι εκπληκτικά βιντεάκια που το νεογνό με το που γεννιέται εάν το αφήσεις γυμνό πάνω στην κοιλιά της μαμάς του, αυτό σέρνεται σιγά-σιγά και φτάνει να βουτήξει πάνω στο στήθος και …ήταν εκπληκτικό να αρχίσει να θηλάζει! Θυμάστε τι τραβήξαμε με τον κύριο από εδώ για να θηλάσει…

Το δωμάτιο γέμισε με κόσμο πριν την είσοδο των πρωταγωνιστριών. Δεν αργήσαμε να εισέλθουμε και εμείς. Συνόδευσα τις κυρίες στο δωμάτιο. Έχαιραν όντως και οι δύο άκρας υγείας, η δε μικρή έκανε το θαύμα της και δοκίμασε λίγο από το νέκταρ που ακούει στο όνομα πύαρ. Ίδια γεύση με το αμνιακό υγρό και φτιαγμένο με μαγικό τρόπο ειδικά για την νεαρή κυρία. Από τις σκέψεις με έβγαλε ο ενθουσιασμός που ξεχείλιζε το δωμάτιο.

-Όφου μια κοπέλα! Ξάνοιξε-ξάνοιξε πως κοιτά!

-Δεν θα το πιστέψετε! Η μικρή κυρία από εδώ ήδη θήλασε ΜΟΝΗ ΤΗΣ! Λέει όλο καμάρι η μαμά.

-Φιλαράκο, από εδώ η αδερφούλα σου, ακούω τον μπαμπά τους. Ωπ! Κοίτα-κοίτα τι σου έφερε η αδερφή σου…

Ο μικρός έμεινε για λίγο μπερδεμένος να χαζεύει μια το μωρό και μια το πολύχρωμο δέμα. Άγγιξε τρυφερά το πρώτο και μετά όρμησε στο δεύτερο. Έγδυσε το κουτί από το περιτύλιγμα και πήρε στα χέρια του ένα μωρό όχι πολύ μεγαλύτερο από την αδερφούλα του.

-Σου αρέσει; Ρωτά η μητέρα του. Η μικρή σου το έφερε, δωράκι!

Πήρε στα χέρια του τον κούκλο. Η μοναδική πινελιά που επέτρεψε στον εαυτό του ο μπαμπάς είναι να είναι εμφανώς άρρεν το μωρό του μεγάλου. Ίσως έτσι καταλάγιασε λίγο τις ανησυχίες του. Η σκηνή ήταν ονειρεμένη. Ο πατέρας με περίσσεια τρυφερότητα κρατούσε στην αγκαλιά του την μικρή του κόρη και δίπλα του ο μικρός, λες και ήταν μικρογραφία του, κρατούσε με παρόμοιο τρόπο το δικό του «μωρό».

-Άντε-άντε εγώ σας αφήνω και θα τα πούμε το απογευματάκι. Την μπέμπα θα την αφήσουν εδώ και μόλις δείχνει σημεία πείνας βουρ στο βυζί. Ξέρεις τώρα μαμά! Της λέω κλείνοντας το μάτι.

-Να ΄στε καλά! Και αν χρειαστούμε κάτι…

-Εννοείτε ότι θα με ζητήσετε! Είστε τα αυτιά μου και τα μάτια μου. Σιγά-σιγά όμως θα πρέπει να φύγει και το επισκεπτήριο. Η μαμά είναι κουρασμένη και χρειάζεται τον ύπνο. Κάντε λίγη υπομονή και θα τους έχετε δικούς σας όλη μέρα…

Χτυπώ ελαφρά στην πλάτη τον μπαμπά και χαϊδεύω το κεφαλάκι του μπόμπιρα, ενώ φεύγω για το ιατρείο για να συνεχίσω την υπέροχη μέρα.

Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά μας καλύτερα.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΑΜΠΑ ΝΙΚΟ!
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΟΡΜΟΝΕς ή Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΤΑΛΙΜΠΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ.!
ΟΝΤΩς Ο ΘΗΛΑΣΜΟς ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΙΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ, ΤΟ ΕΖΗΣΑ, ΠΡΙΝ 1 ΜΗΝΑ, ΟΤΑΝ ΕΒΛΕΠΑ ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ, ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΜΠΕΜΠΑ ΤΗς ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΜΕ ΕΠΙΑΣΑΝ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ !

pediatre είπε...

Αγαπημένη μας δασκάλα Κούλα… το ότι άγγιξα την ψυχή σου με κάνει πολύ περήφανο. Για να σου δείξω μάλιστα πόσο πολύ σε αγαπάμε αύριο και μεθαύριο, αλλά και όσο συχνά θέλεις για όλο τον υπόλοιπο χρόνο(ή και χρόνια μπορώ να σου πω), θα σου φέρω τους μικρούς Ταλιμπάν σου, να τους έχεις για βοηθούς στην καινούργια σου τάξη.
Καλή χρονιά!

Διασκέσις είπε...

Αγαπητέ Νίκο όπως πάντα η ανάρτηση σου ξεχειλίζει από τρυφερότητα και συναισθήματα!!!Και μου θύμισες πολλά!!Έχω βρεθεί στη θέση σχεδόν όλων όσων περιγράφεις:του μικρού περιμένοντας να γεννηθεί η αδερφή μου,του συγγενή που αγωνιά έξω από την αίθουσα και ευτυχώς και της μαμάς!
Πιο πολύ χαίρομαι που σήμερα υπάρχουν μαιευτήρια-νοσοκομεία που υποστηρίζουν αυτή την πρακτική που ευνοεί το θηλασμό!
Δυστυχώς η εμπειρία μου και τα όσα ακούω απέχουν πολύ από αυτό!
Καλή σχολική χρονιά εύχομαι στα παιδιά σου!
Φιλικά
Άννα,Βέροια

pediatre είπε...

Άννα... καλησπέρα από το Ρέθυμνο.
Σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Δυστυχώς, η συγκεκριμένη ανάρτηση είναι αποκύημα της φαντασίας μου. Είναι περισσότερο αυτό που θα ‘θελα και όχι αυτό που πραγματικά ζω. Έχω κοντά τρία χρόνια να πάω σε μαιευτήριο και οι λάθος πρακτικές, παγιωμένες στην πλειοψηφία τους, είναι η βασική αιτία. Μακάρι να ξαναγυρίσουμε στον θηλασμό, να εμπιστευτούμε την φύση, τον ίδιο μας τον εαυτό… Μακάρι να πιστοποιηθεί έστω ένα μαιευτήριο σε όλη την Ελλάδα ως φιλικό προς το βρέφος! Είναι ντροπή σε άλλες γειτονικές μας χώρες να μιλάμε για 30-40% των μαιευτηρίων να είναι φιλικά προς το βρέφος και στην Ελλάδα ΚΑΝΕΝΑ!!!
Καλή σχολική χρονιά και να είσαι καλά με την οικογένεια σου.

παρασκευη..η αλλιως pizizi είπε...

Πολύ όμορφα όσα έγραψες, και για μια στιγμή πίστεψα ότι μπορεί να ήταν αλήθεια..

pediatre είπε...

Παρασκευή… καλημέρα,
Κάποια μέρα, ελπίζω όχι πολύ μακρινή, θα γίνουν αληθινά. Ήδη 2μαιευτήρια στην Αθήνα(Αττικό και Έλενα αν δεν κάνω λάθος) είναι πολύ κοντά στην πιστοποίηση για φιλικά προς το βρέφος, ενώ και στο δικό μας νοσοκομείο τα πράγματα έχουν βελτιωθεί εντυπωσιακά…
Την καλημέρα μου και στους τέσσερις σας

Ανώνυμος είπε...

...Δεν νομίζω ότι το διάβασε κανείς χωρίς να συγκινηθεί!!!
Σε μερικά χρόνια θα πρέπει όλα σου τα κείμενα να γίνουν βιβλίο...
Σ'ευχαριστούμε από καρδιάς!

pediatre είπε...

Τι ευχάριστη έκπληξη!!
Εγώ ευχαριστώ πολύ από καρδιάς. Μου δίνετε κουράγιο και δύναμη να συνεχίσω..

manoula είπε...

Σας περιμένει ένα βραβείο στο μπλογκ μου!

Vivi Kotoula είπε...

Ένα δωράκι περιμένει να το παραλάβεις :-)

azb είπε...

Siharitiria kai pali siharitiria! simvoulos mitrikou thilasmou kai paidiatros! Axizei na graftei sta hronika. Efharistoume poli einai to ligotero pou boroume na kanoume kai na poume. Efharistoume para poli kai sa ginaikes kai sa goneis

azb είπε...

Gia na mi xehname posa ofeloi ehei o thilasmos kai gia emas tis miteres! Gia na min anafero poso kalo kanei stin oikonomia mas kai fano grafiki :-)

pediatre είπε...

Azb… Καλημέρα και καλώς ήρθες στην παρέα του blog.
Να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια. Ευτυχώς δεν είμαι ο μόνος παιδίατρος σύμβουλος μητρικού θηλασμού (αν και όταν πήγα να δώσω τις εξετάσεις ήμουν ο μοναδικός άντρας!-))). Ένας συνάδελφος από την Θεσσαλονίκη με παρέσυρε στον υπέροχο κόσμο του θηλασμού και εγώ με την σειρά μου παρέσυρα και πιστοποιηθήκαμε μαζί μια συνάδελφό μου εδώ στο Ρέθυμνο. Ευτυχώς, αρχίζουμε και πάλι να ανακαλύπτουμε την ομορφιά και την μοναδικότητα της φύσης και του φυσιολογικού.
Είναι παράξενο, όμως ο λόγος που έχω αμελήσει το blog και το site μου τον τελευταίο καιρό είναι η ενασχόλησή μου με ομιλία που θα κάνω στην Αθήνα αρχές Μαΐου με θέμα ακριβώς αυτό που είπες στο τέλος του σχολίου σου, δλδ το πόσο συμφέρει ο θηλασμός ακόμα και για την οικονομία μας…
Σε ευχαριστώ και πάλι για το θερμό σχόλιο.

azb είπε...

14 mines meta,kai i Mariliza sinehize na pinei to gala apla apo to potiri! An mou elege kapoios oti tora sto epomeno tha prepei na arhiso tis aposteiroseis, tis dosologies kai ta ipertimimena koutia formoulas apla tha gelaga me to asteio... Eiha mia gnosti pou pragmatika to palepse pigenai kathe miamisi ora moni tis kato sto thalamo na thilasei mehri pou kapoia gnosti tis mamas akouse mia mera ti mia maia na leei sti alli: ela tora taise ta ola, kane to giro siga mi perimenoume na katevei. Les kai ta potizoun ta glastrakia na kanei to giro... I kopela eirthe kai egine sa ti ginaika tou lot, petra. Eftihos me prospatheia ohi kai poli, molis girise piso spiti, o gios tis apo to "ma mono to bibero thelei tora" arhise na thilazei kanonika :-) . Ola loipon na pane kala me ti genna kai to epomeno tha skorarei kai afto to hrono tou. Ola ta alla einai dikaiologies. Eimai sigouri oti tha boro na thilaso, de sterevei to gala.... (afto einai to heirotero mou otan to akouo) nai meta apo ena mina einai dio tris meres pou den ehei poli alla einai fisiologiko apla plakonoume tis soupes kai tis mpires - ennoeite horis alkol, giati kapoios me rotise kai gia afto :-D. To moro pada thelei, einai toso gliko sa zaharouho alloste to gala tis mamas kai poli kalitero apo ti silicone kai to latex, allo an sinithise sti grigori roi sto meeftirio kai tora gia ligo borei na "varietai" na roufixei... afto kanei kai to gala na kovetai "xafnika". Ta grafo auta giati i alitheia einai oti stenahoriemai pou stin Ellada den einai kai poloi "filikoi" sto thilasmo kai distihos i katastasi heirotereuei. Nees mamades tromokratoude me to thilasmo, de tous deihnei kai kaneis, kai apla ta paratane. (pou na thilazoun kiolas brosta se olo to kosmo)AN EINAI DINATON TO 2012!!!. Oso gia meeftiria, mees, kai distihos pollous sinadelfous sas :-( kirios stin proteusousa, einai polemioi tis galouhias, afto omos einai gnosto kai ego parasirthika.
:-) kali tihi stin omilia an kai apo ta liga pou ehoun akousei ta aftia mou to ligo hrono pou eiha ti tihi na eimai sto iatreio sas eimai sigouri oti de ti hreiazeste, giati i alitheia petihainei. An kai ponaei tora pou to skeftomai kaneis Ellinas de thelei na akousei kata vathos posa ligotera koblex tha eihe kai poso aftonomos tha itan sti zoi tou an eihe kai aftos esto afta ta prota 50 leptakia ;-)
eimai poli enthousiasmeni kai poli hairomai pou ligaki "dikaiothika" oti "o giatros aftos apla den iparhei gia ta Ellinika dedomena :-) " bravo kai pali bravo. iposhomai na fero formakia pou grafoun "this side up" gia na kleinete to mati se aftous pou kanoun ta maimoudakia tous na stereonode se bananes kai stous mikrous bekrides pou pnigode me ti goulitsa galaktos ;-) Enas Athinaio-Kavaliotis (an thimamai kala) giatros tha kanei ti diafora eimai sigouri! SIDS FREE Ellada 2017, gia na eimaste pio realistikoi :-) Parepiptodos to blog ehei "girisei" to kosmo: apo Faliriotises nees mamades, se Norvigides apelpismenes gia mia kathimerini simvouli pou googlaroun to blog me translator kai greek- american nees mamades. To katalavaino oti einai diskolo me tosa balonia ston aera na grafete sihna alla opos lene kai oi kahtolou filellines Agloi kalitera quality than quanity.
Ek merous olon to proanaferomenon gonion kai pali Efharistoume poli