Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Δεν είναι έτσι όλο το Ρέθυμνο, ούτε καν όλος ο Μυλοπόταμος!


Ο καιρός βροχερός και μουντός. Η διάθεση μια από τα ίδια…
Κάθομαι και συζητώ με καλή μου φίλη από τον ορεινό Μυλοπόταμο. Πρόκειται για μια περιοχή στα σύνορα Ρεθύμνου και Ηρακλείου, στις πλαγιές του Ψηλορείτη. Από εκεί ήταν ο Νίκος Ξυλούρης, από εκεί και ο αδερφός του ο Ψαραντώνης, καθώς και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων. Ονόματα που συνειρμικά οδηγούν την σκέψη σε μονοπάτια κουλτούρας και καλλιέργειας πνευματικής, για ένα τόπο που οι κάτοικοί του μέχρι σήμερα περηφανεύονται ότι δεν είδε εισβολείς, γιατί κανείς δεν τόλμησε να τους ενοχλήσει!
Πόσο μακριά από την σημερινή πραγματικότητα!
«Μα όταν σιωπούμε και εμείς που γνωρίζουμε, είμαστε συνένοχοι» την ακούω χαρούμενος να λέει, για τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Και διακρίνω μια μικρή σπίθα στο σκοτάδι.
«Άσε την τελευταία φορά, που έγραψα για το περιστατικό με τον γιατρό στο Κέντρο Υγείας Περάματος, κάηκε μαζί με τις πυρκαγιές στην Ζαχάρω, οι οποίες ξεκίνησαν την επόμενη μέρα…». Πάντως είχε δίκιο, ότι το χρωστάω σε αυτόν το τόπο, που έχω ερωτευτεί, να κάνω ακόμη μια προσπάθεια να δείξω τα στραβά. Έτσι, μπας και κανένας φιλοτιμηθεί και κάνει κάτι…
Όταν πριν καμιά 10αριά χρόνια είχα πρωτοέρθει στο Ρέθυμνο, φίλοι που έκαναν εδώ το αγροτικό τους με είχαν προειδοποιήσει! «Ρε Νίκο το καταλαβαίνεις ότι έρχονται για να τους εξετάσουμε και αφήνουν όπως βγάζουν τα ρούχα τους και το πιστόλι πάνω στο τραπέζι. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα!». Εγώ τους απαντούσα ότι όπου υπάρχει πολύ καλό, κάπου κοντά υπάρχει και πολύ κακό, αν θέλαμε επίπεδες, κρύες και «πολιτισμένες» καταστάσεις ας πηγαίναμε στην Σουηδία. Εδώ τα πράγματα είναι αυθόρμητα, ζεστά κατευθείαν από την καρδιά! Καψούρης με το μέρος ο δικός σας έτσι!
10χρόνια παντρεμένος με τον τόπο, και με 2 πιτσιρίκια, που τα λατρεύω, να χρειάζονται τους γονείς τους και το αντίστροφο, έχω βάλει πολύ νερό στο κρασί μου. Όπως ξέρω ότι και ο Χρήστος, ο ένας από τους 3 τραυματισμένους αστυνομικούς, λατρεύει την μικρή Ειρήνη, την κορούλα του 13μηνών που παρακολουθώ στο ιατρείο μου. Και να σκεφτείς ότι ο νέος πατέρας, μόλις 32 χρονών, πήγαινε να κάνει την δουλειά του, και να ψάξει για να ναρκωτικά στο σπίτι νεαρού από την περιοχή που τον συνέλαβαν με ναρκωτικά. Άκου τι τόλμησε να κάνει η αστυνομία! Καλά δεν ήξεραν ότι πριν από 3 μήνες, κατέρριψαν ένα ελικόπτερο με τουρίστες που πήγαιναν στο Ψηλορείτη (ήταν καλεσμένοι σε κυριλέ γάμο στα Ανώγεια), επειδή νόμισαν ότι ήταν της αστυνομίας, και έψαχνε για φυτείες… Που πάνε χωρίς τεθωρακισμένα!
Φίλος που έκανε γιατρός στα μέρη αυτά, προσπάθησε να επιχειρηματολογήσει ότι η λύση δεν είναι η αστυνομική βία αλλά η μόρφωση. Του απάντησα με 3 αληθινές ιστορίες του τελευταίου χρόνου.
Συγγενής μου, θεώρησε τυχερό τον εαυτό της που διορίστηκε καθηγήτρια, σε γυμνάσιο-λύκειο της περιοχής. Πήγαμε με τα δίδυμα και την επισκεφτήκαμε, για να απολαύσουμε τις ιστορίες της με τα ευτράπελα και τα μπερδέματα με την τοπική διάλεκτο, τα παιδιά με τα παρατσούκλια τους και τις επιτυχίες στο Πανεπιστήμιο κάποιων που θέλουν και προσπαθούν! Πριν από 2εβδομάδες μας πήρε πανικόβλητη! «έβγαλα έξω ένα παιδί 13χρονών, επειδή ανέβηκε στο θρανίο και κατέβρεχε τους διπλανούς την ώρα του μαθήματος! Μέχρι να πάω στο σπίτι, το αυτοκίνητό μου ήταν χαραγμένο γύρω-γύρω, γραμμένο ΠΟΥΤΑΝΑ, και με παίρνουν τηλέφωνο και με απειλούν. Πήγα στην αστυνομία και μου είπαν να μην κάνω μήνυση γιατί θα μου κάψουν το αυτοκίνητο και δεν πρόκειται να βγάλω άκρη…».
Τα μάζεψε και έφυγε η κοπέλα!
Κουνάει το κεφάλι η φίλη μου και μου λέει. «Εσύ μιλάς για 13χρονο, εδώ φίλη μου νηπιαγωγός, τόλμησε να φωνάξει σε 5χρονο να καθίσει φρόνιμο και να μην κουνήσει από την θέση του, γιατί πείραζε και ενοχλούσε όλα τα παιδιά. Την άλλη μέρα όπως πήγαινε στο χωριό με μια συνάδελφο της, το μπροστινό 4χ4 αγροτικό βάζει όπισθεν και της λιώνει κυριολεκτικά, το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου της. «όφου μωρέ κοπελιά και δεν σε είδα» ακούει έντρομη τον πατέρα του 5χρόνου να λέει ενώ απομακρυνόταν με το αυτοκίνητό του. Το διανοείσαι, έκανε πλάτες στο 5χρονο, γιατί το μάλωσε η νηπιαγωγός!»
Θέλετε και άλλη μια ιστορία για την μόρφωση στο δημοτικό, σε αυτά τα μέρη; Γνωστή μου, από την περιοχή, είναι γυμνάστρια και επειδή τα απασχολεί και τους κάνει και κάτι σαν οικοκυρικά ή δημιουργική απασχόληση, ζήτησε από τα παιδάκια να ζωγραφίσουν λουλούδια. Στην ζωγραφιά ενός 8χρονου αναγνώρισε την ινδική κάνναβη. Σκέφτηκε να μην φερθεί με προκατάληψη και να καλέσει τους γονείς να τους ενημερώσει, για να ακούσει έκπληκτη τον πατέρα να περηφανεύεται «γιάντα ίντα θαρρείς μωρή ότι θα γενεί γυμνάστρια σαν και του λόγου στου;»
Τι πολιτισμό και τι ζέστα ψυχής περιμένεις από ζα (είμαι αρκετά οικολόγος για να λυπηθώ τα ζώα και να μην τους αποκαλέσω έτσι), που μπερδεύουν την βία με την δύναμη.



Αγαπητέ Λουδοβίκο, το να πας και να κάνεις τα περίφημα Υακίνθια σε χοιροστάσιο μπορεί να είναι πολύ σοφιστηκέ και να τα παρακολουθήσει και η Κα Καραμανλή. Όμως τα γουρούνια και την ίδια μούρη θα έχουν και γουρούνια θα παραμείνουν. Αν δεν κάνεις μια προσπάθεια να αλλάξεις τους ανθρώπους του τόπου σου, θα συνεχίζουν με πολύ βία και ολίγον από νοθεία να εκλέγουν πριγκίπισσες Όλγες για να καλύπτουν από την μία τις καλλιέργειες και το εύκολο χρήμα , σαν ανταπόδοση για την εκπροσώπηση στην ελληνική βουλή συμφερόντων Κεφαλογιάννηδων και Βαρδινογιάννηδων (ο μπαμπάς και ο θείος).


Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Γιατί ακόμα τον αγαπώ αυτόν τον τόπο, που δεν με γέννησε αλλά τον επέλεξα και σε πολλά νιώθω πολύ πιο Κρητικός από κάτι μαυροπουκαμισάδες, με στιβάνια και αγροτικά 4χ4.
To be continued ….

14 σχόλια:

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Εύγε, ενημερωτικότατος. Σκέφτομαι αυτά τα απαιδευτα παιδιά , τα παραβατικά έργα των γονιών τους και διαπιστώνω "το καθ εικόνα και καθ ομοίωσιν". Μόνο που υποπτεύομαι να κραδένουν την δύναμη των όπλων αυτοί που πορίζονται τα ψίχουλα και οι "αφανείς" τους προστάτες να μαζώχνουν τα μπολικα. Πάντως αυτοί οι κουζουλοί ψηφίζουν μαζικά την Ολγα Κεφαλογιάννη, τον Σχοινά και τον Οθωνα από την άλλη φάρα.
Στο ιστολόγιο του Γιώργου Μανουσάκη διάβασα για την αντίδραση του Βραχασίου στην καταπάτηση από τους Ζωνιανούς και τσαντίστικα. Το καλοκαίρι ήμουν στο σπήλαιό τους όταν τα πρωινάδικα εξήγγηλαν το αιματοκύλησμα στο στραπόπεδο νεοσυλλέκτων στο Ρέθυμνο. 3 μαυροπουκαμισάδες +3 διάφοροι παρακολουθούσαν το "κατόρθωμα" Η αντιδρασή τους ήταν σαν να ήξεραν για ποιόν μιλούσε ο εκφωνητής και τους έφυγε αυθόρμητα, ώστε πάγωσα.
---"Το μαλατσιασμένο, άκου με μια χειροβομβίδα πήγε πανωθέ του!" Τι να πώ επιστράτευση και αποστολή στο Κόσοβο τους χρειάζεται σε όλο τον ανδρικό πληθυσμό για να τους στρώσει ο UTCKA Μόνο με βουνίσιους Βόρειους Αλβανούς συγκρίνονται και φοβάμαι ότι σαν οικογένειες τα παρασιτικά επαγγέλματα τους διαλύουν άδικα.

pediatre είπε...

Φίλε Διονύση, έχεις απόλυτο δίκιο. Η κατάσταση εκεί πάνω έχει ξεφύγει από τα δεδομένα της κοινωνίας όπως την εννοούμε οι υπόλοιποι έλληνες. Από μικρά, τα παιδιά, μαθαίνουν διαφορετικούς κώδικες τιμής και αξίες. Γενικά, αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα που μας κυβερνάν (και τα ακόμα χειρότερα που κρύβουν τα συμφέροντά τους πίσω τους), έχουν δημιουργήσει ένα τερατούργημα που δεν μπορούν (ίσως δεν τους νοιάζει κιόλα) να το ελέγξουν. Αρκεί να εκλέγονται αυτοί και τα υπόλοιπα λίγο τους ενδιαφέρουν…

Frantic είπε...

Επειδή δεν αφήνω σχόλια συχνά….μην νομίζεις ότι δεν σε διαβάζω και δεν χαίρομαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κάθε φορά που το κάνω!!! Ευτυχώς που σε στείλαμε εκεί κάτω να υπερασπίσεις τα δίκια μας….!!!! Να ‘στε όλοι καλά!
P.S. Συγκινήθηκα με το προηγούμενο post…

pediatre είπε...

Χαίρομαι που με διαβάζεις, μια που είσαι η ηθική αυτουργός του blog μου.
Μου λείπετε και σας αγαπώ. Θα τα πούμε την πρωτοχρονιά (ξέρεις κλασσικά στο σπίτι σου, για να κατεβάσω τον γενικό στην αλλαγή του χρόνου).
Πολλά φιλιά σε όλους

αθεόφοβος είπε...

Κάποτε σπάει το απόστημα και μου φαίνεται ότι τώρα πιά έχει έρθει η ώρα.Ας ελπίσουμε ότι το πύον δεν θα μολύνει παραπέρα την Κρήτη.

Μ είπε...

Μου άρεσε πάρα πολύ το ποστ σου! Μα πάρα πολύ... Πιστεύω περιέγραψες με λίγες λέξεις αυτό που συμβαίνει εκεί πάνω. Κράτος εν κράτη! (πισυεύω να μην το έγραψα λάθος μιας και ήμουν πρωτοδεσμίτισσα)
Ελπίζω να μην έχει αυτοκίνητο για να στο χαράξουνε!!!
Όσο για τα καϋμένα τα γουρουνάκια , τι σου φταίνε;

Ανώνυμος είπε...

simera 9 Noemvriou, tha sou afiso mono tis eyxes mou gia ta genethlia sou kouniadouli!
Xehases na anafereis tin istoria tis kalis sou me to Gipedo Seragevo ton Zonianon... Kane to, tha exei endiaferon!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ
ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ!!!!!!
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ
ΤΑ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΟΥ!!!!!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

O Αγιος Ανθρωπος Νεκτάριος που συνεορτάζει σήμερα ,βοηθός σου πάντα. Τις υλιστικές και εμπειριοκριτικές ευχές μου σε σας και τους αγαπημένους σας.

pediatre είπε...

Ευχαριστώ, ευχαριστώ και ευχαριστώ για τις ευχές (39… για όσους αναρωτιούνται)
Γλαρένια μου να τα χιλιάσεις για αύριο, να χαίρεσαι και κυρίως να σε χαιρόμαστε όσοι σε αγαπάμε ( πραγματικά και διαδικτυακά ;-)))
Αθεόφοβε… φοβάμαι μήπως κάνουν κάτι εφετζίδικο συλλάβουν και κανά δυό και μετά από λίγο συνεχίσουν τα δικά τους.. Έχω ακούσει ντόπιο να λέει « … έχω 8 κοπέλια και έχουν όλα οικογένεια, θα μου πιάσουν το ένα ή τα δύο, θα πάνε φυλακή –θυσιαστούν- για να ζήσουν τα υπόλοιπα..». Έτσι το βλέπουν, έτσι το βιώνουν. Όσο το θηρίο τρέφει τα συμφέροντα με ψηφαλάκια και τα συμφέροντα κάνουν πλάτες, ειδοποιούν πριν τις εφόδους και αποφυλακίζουν, τόσο το απόστημα θα υπάρχει…
Μαρία… το αυτοκίνητο μου καθώς και τα γουρούνια δεν κινδυνεύουν, γιατί τα γουρούνια στα οποία αναφέρομαι δεν ξέρουν να …διαβάζουν! (και το θεωρούν και εξυπνάδα…)
Και πάλι ευχαριστώ για τις ευχές, να είστε όλοι καλά και τα παιδιά μας καλύτερα…

Ανώνυμος είπε...

Πέρασα το καλοκαίρι δύο μέρες στο Ρέθυμνο. Είχα να βρεθώ εκεί απο τότε που γεννήθηκα... πριν αρκετά χρόνια.
2 μέρες μόνο και δυό νύχτες.
Έφυγα με μια φουσκάλα στα πόδια, αν και φορούσα παπούτσια χιλιοπατημένα και καλοκαιρινά. Περπατούσα και γύριζα πίσω, εμπαινα μέσα μου, ανακάλυπτα την πόλη που τον αέρα της ανάπνευσα πρώτη φορά.
Πριν από αυτό στο Νότιο Ρέθυμνο, στην Τριόπετρα, νόμιζα πως ανακάλυπτα την ζωή από την αρχή. Το Ρέθυμνο, η Ρέθεμνος,η ή Ρήθυμνα με γοήτευσε με μάγεψε, καταχάρηκα που γεννήθηκα σ'αυτό το μέρος του κόσμου.
Στην πόλη, περπατούσα και έκλαιγα από συγκίνηση, βαθιά ικανοποιμένη που εδώ γεννήθηκα, εδώ ανάσανα.
Να και ο κήπος και.. τα πρώτα βηματάκια... Ξυπνησαν όλα, λες και το πριγκηπόπουλο φίλησε κείνη την ώρα την κοιμωμένη, όλα-όλα ζωντανέψανε.
Μου άρεσε τόσο η πόλη που γεννήθηκα που ένοιωσα σαν τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο του κόσμου.
Λες και αυτή η 20ήμερη βόλτα στο Νομό και την Πόλη νάταν ένα κομματάκι ακόμα, στη γνωριμία με τον εαυτό μου. Και τι ευχάριστο κομμάτι!!! Τι θαυμαστή εκπληξη!!!

Η σημερινή πραγματικότητα μοιάζει τόσο ξένη. Παράλογη.Πραγματικά είμαστε ένα νησί με κουζουλούς.Αυτή η κουζουλάδα ήταν και η αιτία που έμεινα για κάμποσα χρόνια μακριά από την Κρήτη.
Μου πήρε καιρό να συμφιλιωθώ με την"μαγκιά" το κομπασμό, την ισχυρογνωμοσύνη των πατριωτών μου. Έμαθα σιγά σιγά να διαχωρίζω τον εαυτό μου, να αγνοώ αυτό που με ενοχλούσε.
Άρχισα, απαλλαγμένη από το περιττό, να ανακαλύπτω όμορφιά, αλήθεια, αυθεντικότητα και μια κουζουλάδα αλλιώτικη.
Κρατώ αυτό και παραμένω ερωτευμένη με αυτό το τόπο.
Ξέρω πως κουβαλά μια αυθεντικότητα και μια ευαισθησία απίστευτη.
Το υπόλοιπο είναι σκουπίδι, είναι μόλυνση.
Θα πάρει χρόνο γιατί φαινεται σοβαρό και μπερδεμένο, αλλά θα αλλάξει γιατί δεν γίνεται αλλιώς.
Κουλτουρα, Μόρφωση και Τέχνη.
Η Κρήτη Έχει.

Παιδίατρε Χρόνια Πολλά
και βάστα γερά. Μας αρέσεις.
ocgb

υ.γ. Μεγάλο το γράμμα μου, το ξέρω, από τον Ιούλιο φυτρώνει εντός μου. Σε ευχαριστώ για την φιλοξενία.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Σνιφ...σνιφ..σνιφ..
Με συγκίνησες pediatre μου.
Είναι οι πρώτες για φέτος, τούτες οι ευχές σου και είμαι πολύ, μα πάαααρα πολύ χαρούμενη που τούτο το διαδικτυακό μέσο γίνεται η αιτία να χαμογελούν χείλη και να πλημμυρίζουν καρδιές από αγάπη αληθινή.
Να είσαι ΠΑΝΤΑ υγιής, χαρούμενος, δραστήριος, δημιουργικός και να χαίρεσαι την πανέμορφη οικογένειά σου.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Mh Xeirotera είπε...

Olo to post htan apolaustiko alla emena me sigkinise pio poly to telos... o genethlios topos einai kathara sinesthimatikh katastash.

(Xronia polla ka kala!)

pediatre είπε...

Nekko… με τιμά η κατάθεση ψυχής που μου πρόσφερες. Κράτα την καλή κουζουλάδα του τόπου σου, και μην φοβάσαι, η άλλη, το σκουπίδι όπως το αποκαλείς, είναι καταδικασμένη να αφανιστεί… Και όσο μπορούμε, θα φροντίσουμε και εμείς για αυτό. Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για τις ευχές…
Γλαρένια μου… χαίρομαι για την πρωτιά. Οι ευχές μου ήταν από καρδιάς και σε ευχαριστώ για ακόμα μια φορά και για τις δικές σου…
Πολλά πουπουλόφιλα…
Mh xeirotera… φαντάζομαι ότι έχεις αισθανθεί αυτό που περιγράφω και με καταλαβαίνεις… Ευχαριστώ, για τα χρόνια πολλά και επίσης πολλές ευχές και για τα δικά σου γενέθλια (αν δεν πέρασαν πρόσφατα, τότε πλησιάζουν επικίνδυνα…;-)