Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Παιδιατρικό μασάζ και όχι μόνο...






Η αναμενόμενη αυξημένη δουλειά μετά την απουσία μιας (ολόκληρης!!) εβδομάδας, με κρατά μακριά από πολλά ευχάριστα, όπως το γράψιμο. Με έφερε όμως κοντά στα πιτσιρίκια που μου έλειψαν.
Μου λείπουν τα παιδιά μου, λέω στην καλή μου ενώ περιδιαβαίναμε τους δρόμους της Βαρκελώνης. «Ε! φυσικό δεν είναι…» μου απαντά. Όχι, δεν εννοώ μόνο τα δικά μας, αυτά μου λείπουν πριν βγω από την πόρτα, για του ιατρείου λέω. Λίγα λεπτά αργότερα εκτός από τα χαμόν και τα άλλα αλλαντικά που ψωνίσαμε ως τυπικοί έλληνες, αγόραζα και 5 κουτιά τσιρότα για παιδιά με τον Shrek επάνω. Δεν έχουν έρθει στην Ελλάδα ακόμα, εξηγώ στην απορούσα σύζυγο. Ένεκα η παγκοσμιοποίηση, είτε είσαι σε μαγαζί στην Βαρκελώνη είτε στους Αμπελόκηπους σε εμπορικό κέντρο, τα ίδια πράγματα βρίσκεις. Κάτι μαγνητάκια για το ψυγείο φέραμε για δωράκια-σουβενίρ! Ε, και τα τσιρότα με τον Shrek, που ήρθαν να εμπλουτίσουν το οπλοστάσιο του ιατρείου μου ή μάλλον το …δωροστάσιο του ιατρείου μου.
Σκαρώνω από ζελεδάκια και αυτοκόλλητα, μέχρι DVD με παιδικά από τις εφημερίδες και τσιρότα-τατουάζ με τις πριγκίπισσες ή τον Ντόναλντ και τον Μίκυ (μπλε τα αγοράκια, ροζ τα κοριτσάκια…), για να κερδίσω την εμπιστοσύνη των μικρών. Μια από τις εμπνεύσεις μου για να καθησυχάσω τα παιδιά όταν τους εξετάζω την κοιλίτσα είναι ότι τους κάνω μασάζ. Έλα, έλα τώρα που δεν θέλεις να σου κάνω μασάζ, εδώ ουρά μαζεύονται από έξω και εσύ που είσαι μέσα. Ενώ, λοιπόν μαλάζω και ψηλαφώ την κοιλίτσα τους, αρχίζω κοιτώντας το ταβάνι να μαντεύω τι έφαγαν ή τα ρωτώ (τα μεγαλύτερα) τι ομάδα είναι. Τις περισσότερες φορές χαλαρώνουν και συνεργάζονται.
Η έκπληξη μου ήρθε προχθές από την Θάλεια, μια κούκλα 3 χρονών με πυρετό, η οποία οριακά με εμπιστεύεται και με φοβάται. Άλλες στιγμές την ξεγελάω με κάποιο κουκλάκι και καταφέρνω να την ακροαστώ, άλλες κυριεύεται από πανικό στην αγκαλιά της μαμάς της και σχεδόν κλαίγοντας την παρακινεί να φύγουν. Όταν λοιπόν, έφτασε η εξέταση στην κοιλιά χρησιμοποίησα το κόλπο με το μασάζ. Όντως, ησύχασε λίγο λέγοντας «μασαζάκι και φεύγουμε έτσι;!». Ναι, της απαντώ, για να την νιώσω έκπληκτος κάτω από τα χέρια μου, να γυρίζει μπρούμυτα!! Επ! περίμενε πρώτα την κοιλίτσα και μετά την πλατούλα. Την επανέφερα για λίγο στην τάξη, ολοκλήρωσα την κλινική μου εξέταση και στην συνέχεια …της έκανα για μερικά δευτερόλεπτα μασάζ στον αυχένα και την πλάτη. Αυτό ήταν το κουμπί της και χθες που ήρθε για επανεξέταση, με προειδοποίησε μπαίνοντας, ότι ήρθε για το μασάζ!
Είναι άπαιχτα τα πιτσιρίκια και η φαντασία τους. Το σκηνικό με την Θάλεια μου θύμισε τον Γιώργο, ένα μαγκάκι 7-8χρονών που είχα εξετάσει και πάλι για πυρετό, πριν από ένα χρόνο περίπου. Τότε, επειδή είχε έντονα κόκκινο λαιμό, για να διαπιστώσω εάν χρειάζεται ή όχι αντιβίωση του έκανα Strep-test. Παίρνουμε με ένα βαμβακοφόρο στυλεό λίγο επίχρισμα (το λέω λίγο σάλιο στα πιτσιρίκια για να μην αγχώνονται) και με κάτι αντιδραστήρια, σε λίγα λεπτά διαπιστώνουμε εάν υπάρχει Στρεπτόκοκκος στο λαιμό. Έκανα το τεστ, ψιλοαναγούλιασε ο έρημος ο Γιώργος, τον γλύκανα όμως με ένα ζελεδάκι και πατσίσαμε. Το τεστ ήταν θετικό, οπότε ο μικρός πήρε για ένα δεκαήμερο αντιβίωση. Την επόμενη φορά που ήρθε στο ιατρείο, είχε μεσολαβήσει κανένα τρίμηνο, τον ακούω αποσβολωμένος να λέει μπαίνοντας «θα με εξετάσεις όμως δεν θα μου κάνεις στριπτήζ!». Είχα μείνει με ανοιχτό στόμα, όταν άκουσα την μαμά του να εξηγεί «έτσι, λέει το τεστ που του κάνατε την άλλη φορά…»

11 σχόλια:

Maria Mikro Analogo είπε...

χαχαχαχαχαχα!!!! Απίστευτα τα παιδιά. Να σε ρωτήσω... μη μου πεις ότι έρχονται και σε σένα χωρίς να έχουν κανένα πρόβλημα υγείας απλά και μόνο για να σου... πουν το ποίημα που τους έβαλαν στο σχολείο; Αφού πρώτα έχει γίνει ολόκληρη μάχη στο σπίτι λέγοντας στους γονείς "θέλω να με πας στο γιατρό να του πω το ποίημα". :-Ρ Καλημέρες και wellcome back :-)

pediatre είπε...

Συχνά με εντυπωσιάζουν με τον αυθορμητισμό και την αγάπη τους… άλλα ανεβαίνουν στο ιατρείο μόνο για να τα δω ντυμένα σαρλό ή μπαλαρίνα και άλλα για να μου δώσουν αυτοκόλλητα της αγαπημένης μου ομάδας που μόλις τα είδαν, με θυμήθηκαν και έβαλαν την μαμά τους να τα πάρει και να μου τα φέρουν

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

pediaatre μου,

Καλώς ήρθατε!!!!

Ζήλεψα, με τα πιτσιρίκια!
Γιατί να μην είμαι 3 ετών να 'ρχομαι για μασαζάκι και ζελεδάκι, που έβλεπα μικρή τον παιδίατρο με το αυστηρό ύφος, τον απρόσιτο, αμίλητο και αγέλαστο και πάθαινα το παιδί;
Αχ, και το στριπτήζ ούτε εγώ το μπορώ αλλά και δεν το καταλαβαίνω...
΄Εχω εδώ γιατρό, ο οποίος σου λέει διακριτικά: Μη βγάλετε τη μπλούζα σας, ανασηκώστε τη μόνο."
Βάζει ο άνθρωπος το στηθοσκόπιο από κάτω και κάνει τη δουλειά του.
Αυτός δεν ακροάζεται δηλαδή;

Καλό Φθινόπωρο!!!!

Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ! ΜΕ ΛΕΝΕ ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 28 ΧΡΟΝΩΝ. ΠΕΤΥΧΑ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟ BLOG ΣΟΥ ΚΑΙ AΠΟ ΤΟΤΕ ΤΟ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΧΝΑ. ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 20ΜΗΝΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΑΠ'ΟΤΙ ΠΡΟΣΕΞΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟ E MAIL KAI ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΜΕ ΤΟΣΟ ΜΕΡΑΚΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΠΡΟΤΙΜΑΕΙ ΝΑ ΠΙΝΕΙ ΓΑΛΑ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΝΑ ΠΙΝΕΙ ΚΑΙ 1.5 ΛΙΤΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΒΑΖΩ ΦΑΓΑΚΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ ΚΑΙ ΖΗΤΑΕΙ ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΑ ΓΑΛΑ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΝΩ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ. ΠΙΝΕΙ ΧΥΜΟΥΣ, ΤΡΩΕΙ ΤΥΡΑΚΙ ΚΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΖΥΜΑΡΙΚΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΡΩΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΑ ΚΕΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΦΑΓΗΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΡΩΕΙ ΕΝΑ ΓΕΥΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΨΙΜΠΟΛΟΓΑΕΙ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΑΝ ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

pediatre είπε...

Γλαρένια μου… Αλλάζουν οι καιροί, και οι γιατροί, όλο και περισσότερο, δεν φοβούνται να είναι …άνθρωποι. Πάντως, και εγώ τα κορίτσια στην εφηβεία όπως ο γιατρός σου τα ακροάζομαι, για να μην νιώσουν άσχημα. Όταν έρθει η ώρα για να εκτιμήσω την ανάπτυξή τους, πολύ φυσικά και όσο πιο διακριτικά μπορώ, εκτιμώ και την ανάπτυξη του στήθους.
Για το δε στριπτήζ του Γιωργάκη, μόνο γυμνό δεν είχε…
Πολλά φθινοπωρινά πουπουλόφιλα..:-)


Ανώνυμη μαμά 20μηνου… Αν θέλεις να επικοινωνήσεις μαζί μου μπορείς να μου γράψεις στο nikosvarakis@paidiatre.gr. Είναι περιορισμένος ο χώρος για να σου απαντήσω στα σχόλια μιας ανάρτησης και δεν μου έδωσες ούτε εσύ κάποιο mail… Εκτός και αν μπορείς να περιμένεις ένα μελλοντικό ποστ με θέμα την εκπαίδευση παίδων στην διατροφή και όχι μόνο…
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

pediatre είπε...

Ελένη, συγνώμη για το ανώνυμη… από παραδρομή το έγραψα…

iris είπε...

χαχα ... σωστός ο μικρός !!

Πάντως, όσον αφορά τη διατροφή, απ' ό,τι λέει η μαμά κι όσο θυμάμαι, κι εγώ με γάλα και με ρύζι μεγάλωσα. Επομένως μάλλον δε θα ανησυχούσα

Mh Xeirotera είπε...

Geia su Giatre mu, xerome tin evesthisia ke to xiumor su :)

pediatre είπε...

Να είσαι πάντα καλά.
Σε ευχαριστώ

Sophey-Franny είπε...

«θα με εξετάσεις όμως δεν θα μου κάνεις στριπτήζ!». Είχα μείνει με ανοιχτό στόμα, όταν άκουσα την μαμά του να εξηγεί «έτσι, λέει το τεστ που του κάνατε την άλλη φορά…»


θεος ο μικρος...! χαχαχαχαχα
ασχετο αλλα σκεφτομαι για ειδικοτητα παιδιατρικη ή παιδοχειρ.... τι γνωμη εχετε?

pediatre είπε...

Θα προσπαθήσω να σου δώσω μερικές συμβουλές γενικότερα για την ιατρική και όχι για το τι από τα δύο να επιλέξεις, μια που όντας παιδίατρος που αγαπά την δουλειά του, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός…
Σε προτρέπω λοιπόν να πάρεις την όποια απόφαση, με γνώμονα τα ταλέντα και τις αδυναμίες σου και όχι την αναμονή και την οικονομική αποκατάσταση. Θα απασχολείς κοντά στα 2/3 της ζωής σου, στην δουλειά σου και θα πρέπει να γυρίζεις σπίτι γεμάτη, χωρίς να παίρνεις χαμπάρι πως πέρασε η μέρα (όχι βρίζοντας και αναρωτώμενη «ποιός ξυπνάει πάλι αύριο…»). Να αγαπάς τα παιδιά και να εφαρμόζεις στα παιδιά που θα παρακολουθείς την ιατρική που θα ήθελες να εφαρμόσουν στα δικά σου παιδιά. Τέλος, να θυμάσαι ότι ο γιατρός είναι άνθρωπος και όχι Θεός. Δικαιούσαι να κάνεις λάθος, αρκεί να το αναγνωρίζεις και να προσπαθείς να το διορθώσεις. Επίσης δικαιούσαι να μην ξέρεις κάτι, αρκεί να ψάξεις να το βρεις ή χωρίς να διστάσεις λεπτό, να ζητήσεις την βοήθεια κάποιου συναδέλφου πιο ειδικού ή πιο έμπειρου. Αυτό θα ήθελες να κάνουν και για το παιδί σου, αυτό να κάνεις και εσύ για το παιδί του άλλου…
Καλή δύναμη και καλά μυαλά ;-)
(…τα χρειαζόμαστε!)