Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007

Αυθόρμητα λόγια μιας νυχτιάς

Μήπως να ελαφρύνω λίγο το μλογκ;
Μήπως φοβίσω τον κόσμο και μπαίνει μόνο να ξεκάρει μέσα στο πανικό του πυρετού του παιδιού του, αν αναφέρω τίποτα για δόσεις αντιπυρετικών;
Μήπως αξίζει να μοιραστώ μαζί σας, έτσι για διάλλειμα, την μυρωδιά από το γιασεμί που ντύνει την δροσιά που τρυπώνει από το παράθυρο.
Μήπως να προσπαθήσω να αποτυπώσω την …–έχω σταματήσει ήδη τρεις φορές να γράφω… οι λέξεις πινελιές δεν φτάνουν .. μπουκώνουν-… δύσπνοια που με πιάνει όταν ακούγεται το κρετσέντο από το κλάμα ενός από τα δύο μωρά μου. Τρέχω στο διπλανό δωμάτιο για να αντικρύσω δυό καρβουνάκια να με κοιτάν με παράπονο και αγωνία μέσα στο σκοτάδι. Κάθεται γονατιστός στο κρεβατάκι του και ρουφάει τα λόγια μου σαν βάλσαμο.. «σσς.. δεν είναι τίποτα, όνειρο ήταν, εδώ είμαι αντράκι μου, κοιμήσου τώρα είναι βράδυ..». Όπως τον ξαναξαπλώνω, αγκαλιάζει ένα μαξιλαράκι που είναι δεμένο στο κρεβατάκι του και ξανακοιμάται.. Λίγο πιο πέρα, η μικρή μου κοιμάται ήρεμη , ανάσκελα, κρατώντας χαλαρά ένα κουκλάκι.. πως καταφέρνουν και δεν ξυπνούν το ένα το άλλο;! Η μικρή (κατά 5’) είχε ξυπνήσει νωρίτερα.. Ναι! Είναι το δικό μου ωράριο (η μαμά τους κοιμάται) και μου κάνετε παρέα..
Μήπως βιάζομαι και φορτώνω με ποστ το μπλογκ και δεν τα διαβάζουν;; γελώ από μέσα μου, …τέτοια εξοικείωση με λέξεις που δεν γνώριζα πριν από μόλις δέκα μέρες.
Μήπως δεν πρέπει να πολυσκάω, γιατί το νόημα του μπλογκ είναι να αφήνεις το εαυτό σου να παρασύρετε στην ανάγκη για επικοινωνία..
Νομίζω ότι αρχίζω να πάσχω από μπλογκίτιδα!!! Μη χειρότερα, αθεόφοβε! μΕ τΟ ΠάΣο ΣοΥ FRANTIC, iris oneira glyka
Ευχαριστώ, καληνύχτα..

16 σχόλια:

iris είπε...

έλα, έλα, μη μου αγχώνεσαι.Θα σε μάθουν κι άλλοι, θα σε επισκέπτονται κι άλλοι. Ένα καλό "κόλπο" για να σε μάθουν είναι να σχολιάζεις σε μπλογκς άλλων.

Πάντως κι εγώ τον πρώτο καιρό έπασχα από μπλογκίτιδα. Δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Θα περάσει ... :)

Ανώνυμος είπε...

Πολύ τρυφερό και γλυκό το σημερινό ποστ σου!
Όσο για τη "μπλογκίτιδα", αρχιζω και εγώ να έχω τα ίδια συμπτώματα. Το καλό είναι ότι δεν ενδιαφέρομαι για θεραπεία, μου αρέσει!Όσο για την επισκεψιμότητα του μπλόγκ σου, μη σκας!Που ξέρεις; Σε λίγο καιρό μπορεί να γίνεις και εσύ ένας "αθεόφοβος" Νο 2!

pediatre είπε...

Φοβερό συναίσθημα... ανοίγω σαν μικρό παιδί και ..βλέπω comments, και βλέπω συγκινητικά comments και εντελώς συμπτωματικά ακούγεται στο mp3 evanescense.. Να 'στε καλά με συγκινήσατε ββρε!! Άκου αθεόφοβος No 2...
Καλό ταξίδι μας..

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν, δεν έχω άλλο τρόπο να το πω αφού δεν έχεις e-mail στο προφίλ σου, αλλά (πιθανότατα) γνωριζόμαστε. Και έχουμε λίγα χρόνια να τα πούμε από κοντά.

Εμ....μήπως θα μπορούσες να μου στείλεις ένα μέϊλ στο mpampakis_blogATyahooDOTcom; Ευχαριστώ.

pediatre είπε...

mpampakis Μπορείς να επισκεφτείς το site μου (www.paidiatre.gr)και να μου στείλεις από εκεί mail. Έχει και άλλα στοιχεία για 'μένα. Αν γνωριζόμαστε πιστεύω θα το καταλάβεις

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Γιατρέ μου,
μα να μην καταφέρω μια δόση να βγάλω διδυμάκια.. (γελάς ε;)
Με το Γλάρο μου είχαμε και έχουμε μεγάλη τρέλα με τα μωρά.
Χαίρομαι που με την καλή σου συμμετέχετε (μοιράζεστε) στη γλυκειά αποστολή που αναλάβατε.
΄Ετσι κι' εμείς τα πάντα μαζί και τη νοσταλγούμε εκείνη την περίοδο της ζωής μας
Φίλησέ τα μου γλυκά στα λαιμουδάκια τους, εκεί πο μυρίζει "μωρουδίλα"

Η αμετανόητη πολύτεκνη...

pediatre είπε...

Τρομερό timming.. πριν ανοίξω το κομπιούτερ σκεφτόμουν τι εκπληκτική μυρωδιά η μωρουδίλα… Ήμουν στο μπάνιο και μοσχοβολούσε μωροσάπουνο και μωρόλαδο, από τα αποψινά μπάνια. ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ, ΓΙΑΤΙ ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ BLOG ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΙΨΙΝΕΛ ΦΙΛΗΣ ΣΟΥ ΚΑΙ …BLOGARA!! Πέραν ότι έχετε κάνει παπάδες, μέσα σε λίγες ώρες σας επισκέπτεται ο μισός πλανήτης.. Τι να πω; Και στα δικά μας κορίτσια!
ΥΓ Σου έκανα και το χατίρι και παρόλο που έχουν επιδείξει άψογη διαγωγή (ούτε ένα ξύπνημα για πιπίλα..), ρίσκαρα και τους έδωσα από ένα φιλί και σου στέλνω λίγη από την μωρολεβάντα τους..

eparxiakosaloni είπε...

γιατρε μην ανησυχεις θα σου βγουν πολλα μαζεμενα στην αρχη και μετα απο λιγο θα βρεις το ρυθμο σου

η μωρουδιλα ειναι κατι που καταλαβα και αισθανθηκα μονο στο δικο μου μωρο , δεν ξερω γιατι , με το που θα μπω σπιτι , απο μακρυα ακομα , οταν ειναι φροσκομπανιαρισμενος μοσχοβολαει ο τοπος και μιλαμε για εναν ανθρωπο οπως εγω , που μυριζει τσιγαριλα και συνηθως η μυτη του ειναι κλειστη

Frantic είπε...

Σήμερα δεν είχα πολλά κέφια… αλλά μου δώσατε όλοι μια πολύ γλυκιά αίσθηση… να ΄στε όλοι καλά και τα μωρά σας ακόμα καλύτερα… Εγώ μωρουδίλα μυρίζω στα φοβερά μωρά των φίλων μου και λιώνω όταν το βαφτιστήρι μου (2 ετών) ανοίγει την αγκαλίτσα του για να με χαιρετίσει όταν με βλέπει να μπαίνω στο σπίτι του…. :0))

pediatre είπε...

Πέρασα μια μέρα full μωρά.. Η καλή μου δουλεύει και κάναμε βόλτα (πρωί & απόγευμα), κάναμε δουλειές (πρωί) και μπάνια –του λαού όπως τα λέμε…-(βράδυ). Λίγο κουρασμένος, όμως με την μωρουδίλα πάνω μου, το δροσερό αεράκι με το γιασεμί από το μισάνοιχτο παράθυρο και εσάς για παρεάκι.. προβλέπεται ωραίο Σαββατόβραδο.. Σας φιλώ, την αγάπη μου.. τα λέμε και στα blog σας

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

:-)
:-)
:-)
:-)
:-)
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!

Γλαρένιες αγκαλιές

Fibi είπε...

Tι γλυκούλης μπαμπακούλης που είσαι. Τα λες πολύ ωραία και εκ βαθέως καρδύας και αυτό είναι που σε ξεχωρίζει απο άλλους μπλόγκερς.

Θα περάσει ο πυρετούλλης και θα είστε μια χαρούλα σύντομα, dont worry

Mε το πάσο σου κι εσύ θα αποκτήσεις επισκεψιμότητα, μην καίγεσαι. Φαντάσου να είχες να απαντήσεις σε 30-50 comments!!!

Καλή σου νύκτα

αθεόφοβος είπε...

Γιατρέ μου διαπιστώνω ότι η χρονία χαζομπαμπακίτις που πάσχεις εμφανίζει επιπλοκήν από οξείαν μπλογκίτιδα!
Ηδη όμως βλέπω με ιδιαίτερη χαρά ότι ομοιοπαθείς όπως το eparxikosaloni σου συμπαρίστανται!
Κουράγιο!

pediatre είπε...

Με ξύπνησε μόλις μια μαμά (3:35 ξημερώματα Κυριακής) και έκλαιγε! Ευτυχώς, πιστεύω ότι από την περιγραφή δεν είναι κάτι σοβαρό. Να ‘μαι λοιπόν, για να με συνεφέρετε, να πάω και πάλι για ύπνο, γιατί όπως λέει και η καλή μου, είναι κρίμα να μην κοιμόμαστε όταν κοιμούνται τα ζουζούνια, και τα μικρά έχουν επιδείξει πολύ καλή συμπεριφορά (ζήτημα να σηκώθηκα για 2πιπιλοξυπνήματα από τον μικρό, ενώ η μικρή, Κυρία!).
-Πολύτεκνη φτερωτή μου κυρία την αγάπη μου και καληνύχτα με έναν γλυκό πουπουλοασπασμό
-fibi έχεις απόλυτο δίκιο, το σκεφτόμουν τις προάλες που είδα σε μια φτερωτή γνωστή μας (ονόματα δεν λέμε, πετούμενα δεν θίγουμε..), την επόμενη ενός ποστ να έχει πάνω από 30 comments και με ψιλοέλουσε κρύος ιδρώτας στο συνειρμό.. Καληνύχτα και από μένα
-αθεόφοβε ευχαριστώ για την στήριξη και για την πόρωση…

iris είπε...

είδες, κι έλεγες πως δεν έχεις επισκέπτες !!!

pediatre είπε...

Όχι, όχι δεν έχω παράπονο, ίσα ίσα!
Πολύ γλυκό το «Ο παιδίατρος της γειτονιάς». Thanks…