Τρίτη 5 Ιουνίου 2007

Κοιμήστε τα μωρά σας ανάσκελα, μπορεί να τους σώσετε τη ζωή!!
Το διαδίκτυο καθώς και η συνεχιζόμενη βιβλιογραφική ενημέρωση δίνουν την δυνατότητα σε ένα ιατρό στο Ρέθυμνο, να ασκεί την ίδια ιατρική με ένα συνάδελφο του στην Αγγλία την Αμερική, την Αυστραλία ή την Ιαπωνία. Η ιατρική βασισμένη σε ενδείξεις (“evidence based medicine”) και όχι πλέον μόνο στην εμπειρία, είναι επιβεβλημένη. Ζούμε στην εποχή που η επικοινωνία μέσα στην επιστημονική κοινότητα έχει γίνει τόσο εύκολη και άμεση, ώστε είναι απαράδεκτο να περιμένεις να σου τύχει προσωπικά μια καταστροφή για να αλλάξεις μία λανθασμένη πρακτική.
Μου είναι ακατανόητο γιατί ακόμα σήμερα, περίπου 40 χρόνια μετά την πρώτη αναφορά στο Σύνδρομο του Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου (Sudden Infant Death Syndrome-1969 Αγγλία-), μαιευτικές κλινικές, νεογνολόγοι, παιδίατροι, μαίες και γενικά, ένα μέρος των εμπλεκόμενων με την ιατρική περίθαλψη του νεογνού και του βρέφους στον τόπο μας, αρνούνται πεισματικά να υιοθετήσουν τις οδηγίες και τα μέτρα που έχουν μειώσει δραματικά το σύνδρομο σε όσες χώρες τα ακολουθούν.
Σύνδρομο ονομάζουμε το σύνολο συμπτωμάτων που σχετίζεται με την ίδια κλινική εικόνα, η αιτιολογία ή η παθογένεια της οποίας δεν είναι γνωστές με βεβαιότητα στους γιατρούς (λεξικό Μπαμπινιώτη). Δεν ξέρουμε, με απλά λόγια, γιατί ένα βρέφος μικρότερο του έτους χωρίς ιστορικό ασθένειας, καθώς και χωρίς ευρήματα μετά από αναλυτική νεκροψία, βρέθηκε νεκρό στην κούνια του. Σκληρά λόγια που δυστυχώς περιγράφουν μία σκληρή πραγματικότητα. Πρόκειται για την πρώτη αιτία θανάτου σε βρέφη ηλικίας ενός μηνός μέχρι ενός έτους στις Η.Π.Α., όπου μέχρι το 1994 πέθαινε από το σύνδρομο περίπου ένα στα χίλια μωρά. Το νούμερο αυτό μειώθηκε κατά τουλάχιστον 50% μετά την εφαρμογή μέτρων αποφυγής του συνδρόμου, με σημαντικότερο όλων την θέση ύπνου του μωρού.
Παλιότερα πιστεύαμε ότι το μωρό είναι προτιμότερο να κοιμάται σε πρηνή θέση(μπρούμυτα) για να αποφύγουμε πιθανή πνιγμονή, εάν κάνει στον ύπνο του αναγωγή(βγάλει «γουλίτσα»). Από το 1994, αρχικά στην Ευρώπη με πρωτοστάτη την Αγγλία και στην συνέχεια και στις Η.Π.Α., έγιναν ενημερωτικές καμπάνιες που τόνιζαν ότι η σωστή θέση του ύπνου είναι η ύπτια(ανάσκελα). Και σε αυτές τις χώρες η συμμόρφωση τόσο από το νοσηλευτικό προσωπικό όσο και από τους γονείς δεν ήταν πλήρης. Δεν είναι εύκολο να έχεις αναθρέψει γενιές με αυστηρές οδηγίες για ύπνο μπρούμυτα και τώρα, με την ίδια θέρμη και ένταση, να επιμένεις στο ακριβώς αντίθετο. Κάπως έτσι βρήκαμε τον ύπνο στο πλάι με σφήνα. Το μωρό δεν κοιμάται μπρούμυτα αφού κινδυνεύει, όμως όχι και τελείως ανάσκελα! Και πάλι νομίζουμε ότι είμαστε σοφότεροι της φύσης, και πάλι πλήρωσαν το τίμημα αθώα μωράκια! Η Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής εξέδωσε νέες οδηγίες τον Οκτώβριο του 2005 τονίζοντας ότι, επειδή η θέση ύπνου στο πλάι δεν είναι εξίσου ασφαλής με την ύπτια(ανάσκελα), δεν πρέπει να συνιστάται.
Δυστυχώς, εμείς αντί να είμαστε σοφοί και να μαθαίνουμε από τα λάθη των άλλων, είμαστε ένα βήμα πίσω και συνιστούμε ακόμα την σφήνα και την θέση ύπνου στο πλάι για τα μωρά μας. Το σύνδρομο είναι σπάνιο, ειδικά στα βρέφη κάτω του μήνα. Στην Ελλάδα, δεν έχουμε την κατάλληλη οργάνωση ώστε, εάν ένα βρέφος χαθεί από τις λάθος οδηγίες που πήρε από το μαιευτήριο, να το πληροφορηθούν οι υπεύθυνοι. Δεν είμαστε σίγουροι καν για την επίπτωση του συνδρόμου στη χώρα μας και έτσι, μέσα στην άγνοια μας συνεχίζουμε ξεπερασμένες πρακτικές, θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή των μωρών μας.
Αν οι παραπάνω γραμμές σας προβλημάτισαν, συζητήστε τους κινδύνους από το Σύνδρομο του Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου (Sudden Infant Death Syndrome) με τον παιδίατρό σας. Είναι καιρός που η συζήτηση για το σύνδρομο έχει ανάψει και στην Ελλάδα. Τον περασμένο μόλις Φεβρουάριο στα πλαίσια του Παγκρήτιου Παιδιατρικού Συνεδρίου έγινε εκτενής αναφορά-ενημέρωση για το SIDS από παιδοκαρδιολόγο του Βενιζελείου Νοσοκομείου Ηρακλείου. Το διαδίκτυο και τα παιδιατρικά περιοδικά είναι γεμάτα με νέες πληροφορίες. Ακόμα και στο εγχειρίδιο του Nelson, την «βίβλο» της παιδιατρικής, υπάρχει πολυσέλιδη αναφορά στο σύνδρομο και την αντιμετώπισή του, όπου συγκεκριμένα αναφέρεται ότι η ύπτια(ανάσκελα) θέση ύπνου, προστατεύει το μωρό έξι φορές περισσότερο από την πρηνή(μπρούμυτα) και δύο φορές περισσότερο από την θέση στο πλάι(με σφήνα).
Έχουμε την τάση οι Έλληνες να νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πάντα. Όλοι θα έχουν γνώμη για το τι είναι καλύτερο για το παιδί σας. Προσπαθήστε να ξεχωρίσετε τις λογικές φωνές, αυτές που προσεγγίζουν όσο περισσότερο την αλήθεια. Τα παιδιά μας είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε. Όσο σπάνιο και αν είναι ένα σύνδρομο, δεν χωρά στο μυαλό μου η απώλεια μιας ζωής στο ξεκίνημα της , χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας, μόνο και μόνο επειδή νομίζουμε ότι ξέρουμε καλύτερα από την φύση.
Υ.Γ.(1) Οι οδηγίες για την προστασία από το SIDS δεν εξαντλούνται στην ύπτια θέση ύπνου. Έκανα τόσο εκτενή αναφορά παραπάνω στην ύπτια θέση ύπνου επειδή όσες χώρες την υιοθέτησαν είχαν εντυπωσιακή μείωση του συνδρόμου. Υπάρχουν και άλλες πρακτικές όπως το σκληρό στρωματάκι ύπνου, χωρίς αντικείμενα –μαξιλαράκια, κουκλάκια ή κουβερτούλες μέσα στο κρεβατάκι του μωρού, όχι υπερβολικά ζεστό περιβάλλον ύπνου, το μωρό για τους πρώτους μήνες ζωής να κοιμάται στο υπνοδωμάτιο των γονιών και άλλα. Δεν ήταν σκοπός μου η αναλυτική παρουσίαση του συνδρόμου, κάτι που μπορεί να γίνει από τον παιδίατρό σας.

27 σχόλια:

Frantic είπε...

Άντε καλή αρχή... Ελπίζω να ενημερωθούμε και για άλλα εξίσου σοβαρά θέματα... (για όταν θα αποκτήσω παιδιά!!!!)

iris είπε...

καλή αρχή κι από μένα. Μάλλον θα είναι ένα ενδιαφέρον μπλογκ.

pediatre είπε...

Για να καταλάβετε γιατί τρελαίνομαι και νιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω τις γνώσεις μου… μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο πληροφορήθηκα ότι το εγγονάκι καθηγητή γυναικολογίας!!! Πέθανε από το SIDS(Sudden Infant Death Syndrome). 6 μηνών βρεφάκι και το βρήκαν νεκρό στην κούνια του ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΟ!!!

Fibi είπε...

Θα σε τιμήσω κι εγώ με τη σειρά μου, έχω πολλές απορίες και μερικές τις ανεβάζω στο μπλογκάκι μου.

Καλώς μας όρισες :)

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Καλή επιτυχία , συνάδελφε, εύχομαι καλή συνέχεια.

eparxiakosaloni είπε...

Καλη αρχη

και τωρα μια ερωτηση , ο γιος μου οχτω μηνων , κοιμαται ανάσκελα , αλλα εχει την τάση να γυριζει μονος του στο πλαϊ , κακο αυτο ?

δεν θελω να γινομαι υπερβολικος , 1 στα 2000 παιδια ειναι μηδαμινο ποσοστο , αλλα οταν προκειται για το παιδι σου φανταζει υπερβολικα μεγαλο ποσοστο

ευχομαι τα καλυτερα

pediatre είπε...

-eparxiakosalon
Το σύνδρομο κάνει ένα peak στο 5ο με 6ο μήνα και μετά η συχνότητα του πέφτει κατακόρυφα (παρόλο που αναφέρεται μέχρι και στο 1οχρόνο…). Νομίζω ότι το νόημα της αντιμετώπισης του, είναι να μην κάνουμε υπερβολές (βαρύ ντύσιμο καλοκαιριάτικα, μαξιλάρια-κουβέρτες στο κρεβατάκι κλπ) και να αφήνουμε την φύση να παίρνει το δρόμο της. Πιστεύω ότι έχεις ξεφύγει από τον κίνδυνο.. Καλή ανατροφή που λέμε και εδώ στην Κρήτη!

Ανώνυμος είπε...

Ο δικός μου είναι ήδη 3,5, οπότε έχουμε φύγει από την περίοδο αυτή, αλλά θυμάμαι ακόμα το άγχος του πρώτου χρόνου (πρωτο-γονείς γαρ) και το σκύψιμο πάνω από την κούνια για να ακούσουμε την ανάσα του.

Καλορίζικος στα μπλογκ!

Ανώνυμος είπε...

Καλό κουράγιο και καλή δύναμη στη νέα σου προσπάθεια.

... Δεν είναι εύκολο να έχεις αναθρέψει γενιές με αυστηρές οδηγίες για ύπνο μπρούμυτα και τώρα, με την ίδια θέρμη και ένταση, να επιμένεις στο ακριβώς αντίθετο...

Και το σημαντικότερο είναι ότι η νέα σιγουριά σου για τις νέες αυστηρές οδηγίες είναι παρόμοια με την προηγούμενη σιγουριά σου (κύρια στατιστική!!!).
Αλήθεια, τιμωρήθηκε ποτέ κανείς που είχε δώσει με απόλυτη σιγουριά, αυστηρές οδηγίες (με θλιβερά αποτελέσματα) για κάτι το οποίο μετά από κάποιο καιρό "αποδείχθηκε λάθος".
Ή καλύφθηκε από τους συναδελφους του, βασισμένος αυτή τη φορά στη στατιστική αβεβαιότητα?

pediatre είπε...

Ευχαριστώ, για τις ευχές σας, ήδη με ενθαρρύνουν να συνεχίσω.
Ελπίζω polytekne, η αυστηρότητα με την οποία κρίνεις τους άλλους να μην σταματά μόνο στους άλλους. Εάν ο ενθουσιασμός μου παρεξηγήθηκε για φανατισμό και απολυτότητα, ζητώ συγνώμη, δεν ήταν πρόθεσή μου. Πιστεύω στην διαρκή αναζήτηση της γνώσης και το να θεωρήσω κάτι ώς δεδομένο,μου προσφέρει ασφάλεια, όμως εάν ταυτόχρονα δεν το αμφισβητήσω, με τρομάζει! Κάπως πρέπει να βάλω τα μωρά μου για ύπνο και κάτι πρέπει να προτείνω ως σωστό και στους γονείς. Στην προσπάθεια μου να είμαι όσο πιο ενημερωμένος, συμβουλεύω ως σωστότερη την ύπτια θέση. Έχω την αίσθηση ότι η φύση ξέρει πολύ καλύτερα από εμάς και οποιαδήποτε παρέμβαση μας μπορεί να είναι επικίνδυνη. Το μωρό εάν το αφήσεις ελεύθερο κοιμάται ανάσκελα με τα χεράκια του λυγισμένα δεξιά και αριστερά από το κεφαλάκι του, που είναι γυρισμένο στο πλάι. Τις περισσότερες φορές έχει λίγο απλωμένο το χεράκι από την πλευρά που είναι γυρισμένο το κεφαλάκι (στάση "ξιφομάχου"), μάλιστα αν σιγά σιγά του γυρίσεις το κεφαλάκι, μαζεύει το τεντωμένο χεράκι και τεντώνει το άλλο. Πιστεύουμε ότι ανάμεσα σε άλλα, αυτό γίνεται γιατί το αναπτυσσόμενο βρέφος αρχίζει να συνδυάζει το απτικό ερέθισμα με το οπτικό. Τα βρέφη συνήθως πρώτα γυρίζουν από πρηνή(μπρούμυτα) θέση σε ύπτια(ανάσκελα) και στην συνέχεια το αντίστροφο.
Δεν είναι απαραίτητο να στηρίζεσαι μόνο στην στατιστική, όχι όμως να προσπαθείς να δικαιολογείς τις επιλογές σου, με την διαίσθηση ή ακόμα χειρότερα την προσωπική πείρα. Το ότι έχεις μεγαλώσει 3 ή 4 παιδιά ή η γιαγιά σου που μεγάλωσε …., μου θυμίζει τις μαίες στα μαιευτήρια που συνεχίζουν να βάζουν τα βρέφη στο πλάι με σφήνα για να μην πνιγούν με την γουλίτσα, μια που σε εκείνες τόσα χρόνια τίποτα δεν έχεις πάθει κανένα παιδί… όπως δεν είχε πάθει και όταν τα έβαζαν μπρούμυτα! Πίστεψέ με στην καθημερινότητά μου προσπαθώ να μην είμαι απόλυτος ειδικά όσον αφορά στην παιδιατρική. Εάν ενημερωθώ για κάτι διαφορετικό το οποίο θα κρίνω σωστό, ακόμα και αν είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που εφάρμοζα, θα το υιοθετήσω και θα ενημερώσω και τους γονείς που μου εμπιστεύονται την υγεία των παιδιών τους. Θα το εφάρμοζα στα παιδιά μου και οτιδήποτε λιγότερο για τα παιδιά μου στο ιατρείο, θα το θεωρούσα ανήθικο. Εάν τώρα το ότι μπορεί να αλλάξω τις οδηγίες μου ανάλογα με τα νέα δεδομένα, σε κάνουν να νιώθεις ανασφάλεια, λυπάμαι όμως εμένα με τρομάζει ο βάλτος όχι το ποτάμι.

Ανώνυμος είπε...

pediatre, νομίζω ότι εξέλαβες το σχόλιό μου λίγο υπερβολικά.
Νομίζω ότι μάλλον συμφωνούμε. Μεγαλώνω 4 παιδιά και η βασική μου αρχή είναι αυτή που αναφέρεις και εσύ:
...η φύση ξέρει πολύ καλύτερα από εμάς και οποιαδήποτε παρέμβαση μας μπορεί να είναι επικίνδυνη...
Ο παιδίατρός μας έχει ακριβώς την ίδια προσέγγιση. Τον αγαπάμε διότι μας αφιερώνει παραγματικά πολύ χρόνο για να μας εξηγήσει τι θεωρείται ως αποδεκτό σε κάθε περίπτωση, ποια είναι τα προβλήματά του, πόση η σιγουριά μας και κυρίως μας βάζει να συμμετέχουμε στην κάθε απόφαση που όπως χαρακτηριστικά λέει είναι τελικά δική μας και όχι δική του.
Συμφωνεί μαζί σου ότι:
...Έχουμε την τάση οι Έλληνες (και οι γιατροί) να νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πάντα...
Πιστεύει ότι η φύση έχει τεράστιο βαθμό πολυπλοκότητας, σημαντικότατα μεγαλύτερο από ότι μπορούμε εμείς να διαχειριστούμε (τουλάχιστον ακόμα). Είναι σχεδόν επικίνδυνο να θεωρούμε ως απόλυτη αλήθεια και ως νόμο της φύσης κάθε δικό μας νοητικό κατασκεύασμα που σε κάποιο βαθμό προσπαθεί να εξηγήσει τη φύση. Είναι βέβαια το εργαλείο μας για να συνεχίσουμε στο δύσκολο αρκετές φορές δρόμο μας αλλά έχουμε απόλυτο σεβασμό στην κατανόηση της απόστασής μας από την αλήθεια.
Νομίζω ότι οι γιατροί που σκέφτονται έτσι κάνουν λειτούργημα, οι άλλοι είναι "τεχνίτες".
Αναμένουμε λοιπόν με ενδιαφέρον τα νέα posts σου γιατί φαίνεται ότι θα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον Blog.
ΥΓ. Προσπαθώ να είμαι με τους άλλους λιγότερο αυστηρός από ότι με τον εαυτό μου.
ΥΥΓ. Μπορείς να μας μιλήσεις κάποια στιγμή για τα βρεφικά εμβόλια?

pediatre είπε...

Αγαπητέ polytekne (και κάπου αλλού αθεόφομπε-ανώνυμε). Ειλικρινά χαίρομαι που πίσω από τα γραφόμενα σου κρύβεται, όχι ένας αποτυχημένος αντιδραστικός που τα έχει με το σύστημα στο σύνολό του, αλλά η αγωνία ενός τρυφερού πατέρα.
Είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος γιατί η ζωή μου είναι γεμάτη από μια κοινή μας αγάπη: τα παιδιά. Θα προσπαθήσω να είμαι στο πλάι σου με όλες μου τις δυνάμεις, πιθανά πολλές φορές από άλλη οπτική γωνία, πάντα όμως με την ίδια …αγωνία: το καλό των μικρών μας πρωταγωνιστών. Σου υπόσχομαι να έχω ανοιχτά τα αυτιά μου στις απόψεις σου και ελπίζω να έχουν την ίδια τύχη και οι δικές μου.
ΥΓ Τα εμβόλια είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Θα προσπαθήσω να χωρέσω σε ένα ποστ τις απόψεις μου. Απλά έχω κάποια άλλα θέματα σε προτεραιότητα και μετά θα γράψω και για τα εμβόλια

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλώς σε βρίσκω στο δικό σου χώρο και καλώς ήρθες στο club (εννοώ των γονέων).
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΣΑΣ!

Ως γνωστόν, είμαι μητέρα 5 παιδιών. Το 80 που ξεκινήσαμε με το 1ο μας οι οδηγίες ήταν σαφείς περί του ύπνου, "πρηνηδόν". ΄Ολα μας τα παιδιά τα κοιμίζαμε έτσι.
Και ναι, συμφωνώ πως ενδέχεται να προκληθεί και έτσι το ατύχημα.
Με την ύπτια θέση είμαι ΚΑΘΕΤΑ αντίθετη, αν κρίνω πως και εμείς ως ενήλικες, αισθανόμαστε μεγάλη δυσφορία όταν κοιμηθούμε με γεμάτο στομάχι σε αυτή τη θέση.
Προτιμητέα, κατά τη δική μου γνώμη, η θέση στο πλάϊ με "σφήνες" μπρος- πίσω, στο ύψος της κοιλιάς και της μέσης, για να μη γυρίσει.
΄Οταν θα κάνω εγγονάκια, έτσι θα τα κοιμίζω....
;-)

Γλαρένιες αγκαλιές

pediatre είπε...

Αγαπητή φύρδην-μίγδην (σαν τη Βέφα ακούγομαι..) ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Όπως συνηθίζω να επαναλαμβάνω, θεωρώ τον εαυτό μου και όλη τη σοφία της επιστήμης μου, μικρό μέρος της φύσης. Και στο ιατρείο προσπαθώ να μην το παίζω Θεός.. Δεν νομίζω ότι κανένα ζωντανό βάζει σφήνες στο νεογνό του για να κοιμάται στο πλάι. Μου φαίνεται πολύ μηχανιστικό και μάλλον πάει να καλύψει τις ανασφάλειες μας για αυτή την περίφημη γουλίτσα.. Να σου πω και 2 άλλα παραδείγματα: αν βρω ένα βρέφος αναίσθητο, δεν το γυρίζω στο πλάι(όπως στους ενήλικες που είναι μεθυσμένοι), η θέση ανάνηψης είναι ανάσκελα με το κεφαλάκι στο πλάι. Από την άλλη, θυμήσου πως καθαρίζεις την μυτούλα του μωρού.. το ξαπλώνεις ανάσκελα με το κεφαλάκι στο πλάι και βάζεις φυσιολογικό ορό στην μύτη του.. και το μωρό δεν πνίγεται! Μην αντιμετωπίζεις τα παιδιά σαν μικρούς ενήλικες (..αν κοιμηθούμε με γεμάτο στομάχι), μην προδικάζεις από τώρα τι θα κάνεις μετά από χρόνια που θα γίνεις γιαγιά και καλό είναι να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων, μην περιμένεις να την πάθεις εσύ για να αλλάξεις πρακτικές και να λες τον πόνο σου στους άλλους.. Δες το παραπάνω σχόλιο για το εγγονάκι του καθηγητή, το 6μηνών. Πάω στοίχημα ότι αν έβλεπες αυτή τη μάνα να διηγείται το πάθημα της θα αναθεωρούσες πολλά..
Γιασεμένιες μυρωδιές να αγκαλιάζουν τα όνειρα τα δικά σου, και των μωρών σου(όποιας ηλικίας…;-)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Σ' ευχαριστώ για την ενημέρωση, μου άρεσε πολύ, θα έρχομαι για να μαθαίνω. Τα μωρά μου είναι από ...28 και κάτω
Καλό σου βράδυ γιατρέ μου

΄Οταν θα αποκτήσω εγγόνια, εύχομαι να κρατάμε τα blogs μέχρι τότε και να με συμβουλεύεις.
Γιατρέ μου, βρήκες το μπελά σου με την πολύτεκνη
;-)

Γλαρένιες αγκαλιές

Μ είπε...

Καλή αρχή!!!
Χάρηκα πολύ που έπεσα πάνω στο blog σου και περιμένω απόψεις σου για όσα απασχολούν τους νέους γονιούς σαν κ μένα καλή ώρα!
Από το internet και εγώ πριν λίγο καιρό ενημερώθηκα για τις νέες αυτές επιστημονικές απόψεις και τις εφαρμόζω στη μπουμπού μου.Ειδικά για την παιδιατρική, πιστεύω πως είναι ένας κλάδος της επιστήμης που συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται.

Ερώτηση. (Σιγά μην άφηνα ανεκμετάλλευτες τις επιστημονικές σου γνώσεις! :) )
Πότε μπορεί ένα βρέφος να κάνει το πρώτο του μπάνιο στη θάλασσα;;;
Ο παιδίατρός μου μου είπε μετά τον 6 μήνα αλλά ο γυναικολόγος μου και οικογενειακός φίλος επιμένει να την βουτήξω από τώρα (3 μηνών) φυσικά σε καθαρή θάλασσα.

Ανώνυμος είπε...

Αν και δεν έχω παιδιά, χαίρομαι που οι bloggers απέκτησαν
και παιδίατρο.
Καλά παιδιατρομπλόγκινγκς και όχι μόνο.
OCGB

pediatre είπε...

Μαρία… Ευχαριστώ πολύ! Το μπάνιο στα βρέφη είναι ευεργετικό. Τους δίνει ερεθίσματα από όλο το κορμάκι και άρα βοηθά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, τα γυμνάζει χωρίς να καταπονεί τις αρθρώσεις και τις περισσότερες φορές τα χαλαρώνει! Πρόσεχε όμως: 1ον την ασφάλεια του μωρού, πάντα στο νερό με σωσίβιο και το δικό σου είναι λίγο μικρούλι, και αν δυνατό κάποιον εκπαιδευμένο στην ανάνηψη βρέφους από πνιγμονή (ο παιδίατρός σας καλό είναι να σας δείξει τι να κάνετε σε περίπτωση πνιγμού με ξένο σώμα), 2ον μην κάνεις πράγματα που φαίνονται cool και ωραία για εσένα, το θέμα είναι να αρέσει και στο μωρό και 3ον φρόντισε και οι συνθήκες να είναι κατάλληλες δηλ. καθαρό, αρκετά ζεστό νερό, γρήγορο στέγνωμα, πιθανά ξέπλυμα με ζεστό νερό αν μοιάζει να ενοχλεί ή ερεθίζει το αλάτι κλπ. Ειλικρινά δεν θέλει να σε …ξενερώσω όμως προτεραιότητά μου είναι τα μωρά!
Nekko… ελπίζω να μην σε απογοητεύσω…

Ανώνυμος είπε...

Ούτε να το σκέφτεσαι.
Ηδη σε παρακολούθω και μου αρέσουν πολύ η μωρο-ιστορίες σου.
Καλά μπανάκια.
ocgb

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
EmilOfCrete είπε...

Αγαπητέ Νίκο (ή να πω Κε Βαράκη;), ψάχναμε με τη σύζυγο για παιδίατρο στο Ρέθυμνο -για το αγέννητο ακόμα παιδί μας- και τον βρήκα στο Διαδίκτυο..!
Είναι αλήθεια ότι, τα τελευταία χρόνια, όλα όσα ξέραμε σχεδόν έχουν ανατραπεί για να ξανα-ανατραπούν και πάει λέγοντας...
Κατα τη γνώμη μου, η κριτική ικανότητα του να 'φιλτράρεις' την ενημέρωση/πληροφόρηση, γίνεται ολοένα σημαντικότερη..
Εύχομαι ό,τι καλύτερο για το ιστολόγιο και για όσους το παρακολουθούν και συμμετέχουν.

Απ' το Χαράκι του Βιολή,
Αιμίλιος ο Κρης.

EmilOfCrete είπε...

Μία ερώτηση:
Κάποιοι παιδίατροι προτείνουν συμπλήρωμα γάλακτος (σε σκόνη) στις περιπτώσεις που το μωρό δείχνει να μην χορταίνει, ή, να μην θηλάζει αρκετά, αντί του συμπληρώματος με το φυσικό γάλα της μητέρας που έχει αποθηκεύσει (με θήλαστρο κλπ).
Ποια είναι η δική σας θέση σ'αυτό;

pediatre είπε...

emilofcrete... Είμαι μεγάλος fan του θηλασμού. Θεωρώ ότι εάν καταφέρουμε να μείνουμε στο γάλα της μαμάς (ή έστω "και" στο γάλα της μαμάς) το πρώτο 6μηνο ζωής, έχουμε κάνει το καθήκον μας για το μωρό μας. Μακάρι να το κρατήσουμε και παραπάνω.
Όσο πιο συχνά ζητάμε γάλα από το στήθος, τόσο περισσότερο κατεβάζει, οπότε από κάποια άποψη το συμπλήρωμα με ξένο γάλα «αντιπαλεύει» το μητρικό θηλασμό. Αν έχει τόσο πολύ γάλα η μητέρα, που να βγάζει και αποθηκεύει, προτιμώ το συμπλήρωμα να είναι μητρικό γάλα. Όσο ωριμάζει το μωρό μας, χωρίς να πίνει ξένο γάλα, εκτός ότι προστατεύουμε την παραγωγή από το στήθος, προστατεύουμε και το μωρό (πχ από αλλεργίες, παχυσαρκία κα). Όμως ας μην φτάσουμε και στην άλλη υπερβολή, είτε το μωρό μας να πεινά, είτε η λεχώνα να τα «παίξει». Αν το συμπλήρωμα με ξένο γάλα χρειάζεται, δεν έχω ιδιαίτερη ένσταση, όσο όμως παραμένει ακριβώς αυτό που λέει η λέξη, δηλαδή «συμπλήρωμα».
Από τα γραφόμενα σου, μάλλον κουβαλάμε παρόμοια μυαλά… (βλ. http://emilofcrete.blogspot.com/2007/07/blog-post_15.html)
Με το καλό να έρθει το πιτσιρίκι και ότι χρειαστείς, εδώ είμαι!
Καλώς ήρθες στην παρέα μας

EmilOfCrete είπε...

Αγαπητέ Νίκο (επιτραπήτω μου ο ενικός), ή να πω 'άνθρωπε-ελέφαντα';
;-)
Μπορώ να πω ότι είμαι τυχερός σε ορισμένα πράγματα, όπως π.χ. το θέμα του θηλασμού (μου). Το λέω γιατί θήλαζα για ένα περίπου χρόνο και, τα αποτελέσματα ίσως είναι εντυπωσιακά για κάποιους, αφού δύσκολα αρρωσταίνω, ή 'κολλάω' ιώσεις κλπ., οπότε είμαι σαφώς ΥΠΕΡ του θηλασμού για όσο μπορεί η μητέρα. Το πόσο θέλει, είναι άλλο θέμα, μια και υπεισέρχονται ψυχολογικοί τε και άλλοι παράγοντες που δεν είναι του παρόντος...
Χαίρομαι που είμαστε σχετικά κοντά στα μυαλά -θα φανεί χρήσιμο στο μέλλον (ελπίζω)-, αφού διάβασες τα λίγα που έχω γράψει στο ιστολόγιό μου, μια και τελευταία γράφω πολύ περισσότερα στο τοπικό ΦΟΡΟΥΜ (βλ. http://www.goodnet.gr/forum/viewtopic.php?f=4&t=1507 ), για πολλά θέματα, μεταξύ άλλων και για γονείς και 'γονείς'...
Ευχαριστώ για την απάντηση (και την ανάγνωση*)
Αιμίλιος ο Κρης

Ανώνυμος είπε...

Εθνικές και διεθνείς στατιστικές έχουν δείξει ότι οι εμβολιασμοί είναι ένα από τα αίτια του Σ.Α.Θ.Β-4,5. (Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Βρεφών). Το Σ.Α.Θ.Β. είναι μια "πρόχειρη" διάγνωση όταν δεν είναι γνωστή η ακριβής αιτία θανάτου και οι αριθμοί κυμαίνονται από πέντε έως δέκα χιλιάδες ετησίως στις Η.Π.Α. Μια έρευνα έδειξε ότι η αιχμή των αιφνίδιων θανάτων βρεφών συμβαίνει μεταξύ δύο και τεσσάρων μηνών, ακριβώς η ηλικία όπου χορηγούνται οι δύο πρώτοι εμβολιασμοί ρουτίνας, ενώ μια άλλη έρευνα έδειξε σαφή συσχέτιση εμβολιασμών - θανάτων μέχρι και τρεις εβδομάδες μετά τη χορήγηση εμβολίου.
Αλλοι ερευνητές τεκμηρίωσαν ότι 3.000 παιδιά πεθαίνουν μέσα σε 4 μέρες μετά τον εμβολιασμό κάθε χρόνο στις Η.Π.Α., ενώ άλλη μελέτη συμπέρανε ότι οι μισοί αιφνίδιοι θάνατοι βρεφών στις Η.Π.Α. κάθε χρόνο (περίπου 2.500 παιδιά) οφείλονται σε εμβόλια.
Υπάρχουν έρευνες που ισχυρίζονται ότι δεν βρήκαν συσχέτιση μεταξύ εμβολιασμών και αιφνίδιων θανάτων βρεφών. Αλλά ορισμένοι ερευνητές αμφισβήτησαν αυτά τα συμπεράσματα με αποδείξεις ότι "εξωτερικές επιρροές" λειτούργησαν υπέρ των εμβολίων. Θα έπρεπε οι έρευνες που αναφέρθηκαν ν' αποτελέσουν αρχή σχολαστικού και εκτεταμένου ελέγχου σχετικά με τους εμβολιασμούς παιδιών που πέθαναν αιφνίδια.
Όταν στα μέσα της δεκαετίας του '70 η Ιαπωνία ανέβασε την ηλικία εμβολιασμού από 2 μήνες σε 2 χρόνια, η συχνότητα αιφνίδιων θανάτων βρεφών μειώθηκε δραστικά. Παρά τις ενδείξεις αυτές η ιατρική κοινότητα κρατά αρνητική στάση. Οι ιατροδικαστές δεν ελέγχουν πότε εμβολιάστηκαν τα θύματα του Σ.Α.Θ.Β. Ανυποψίαστες οικογένειες συνεχίζουν να υφίστανται τις συνέπειες, απληροφόρητοι για τους κινδύνους και χωρίς δικαίωμα εκλογής.

Την άποψη σας ως επιστήμονας για τα παραπάνω.

Ευχαριστώ.

pediatre είπε...

Steliosf… λυπάμαι που δεν μπορώ να απαντήσω στα γραφόμενά σου, μια που δεν μου δίνεις ούτε μία μελέτη, από αυτές που περιγράφεις. Οι μελέτες για να ανακοινωθούν σε έγκριτα περιοδικά πρέπει να περάσουν από επιτροπή ή επιτροπές και να πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια. Με το που ανακοινώνονται γίνονται αντικείμενα έρευνας και από άλλους ερευνητές και έτσι ελέγχονται ακόμα καλύτερα τα αποτελέσματα τους. Υπάρχει ο κίνδυνος, εάν δεν είναι σωστά οργανωμένη μια μελέτη, να βγουν λάθος συμπεράσματα.
Είμαι ιατρός κλασσικής ιατρικής. Προσπαθώ να ενημερώνομαι με συνέδρια, βιβλία και έγκυρα περιοδικά και site, και δεν έχω βρει πουθενά αυτά που αναφέρεις. Ακούω και εγώ, από κύκλους που προσεγγίζουν εναλλακτικές ιατρικές (κυρίως την ομοιοπαθητική) ότι συμβουλεύουν να καθυστερούν ή και να μην εμβολιάζουν καθόλου τα παιδιά. Ακούω ότι τα συνδυάζουν με αυτοάνοσες ασθένειες, ή σύνδρομα όπως την σκλήρυνση κατά πλάκας ή το σύνδρομο Guillen Barret ή τον αυτισμό. Τίποτα όμως δεν άντεξε σε μελέτες. Ήταν τις περισσότερες φορές συγκυριακό-τυχαίο εύρημα.
Τα εμβόλια είναι τα πιο δοκιμασμένα φάρμακα. Εκατομμύρια παιδιά εμβολιάζονται καθημερινά και καταγράφονται πιθανές αντιδράσεις. Πιο πρόσφατο παράδειγμα η απόσυρση του εμβολίου κατά τον ιό rota επειδή σχετίστηκε με εγκολεασμό. Αποσύρθηκε και επανακυκλοφόρησε μετά από κοντά μια 10ετία, δοκιμασμένο και ασφαλέστερο.
Έχω 2 παιδιά στο ιατρείο, των οποίων οι γονείς αρνούνται τον εμβολιασμό και κυριολεκτικά τρέμω στην σκέψη, να κληθώ να αντιμετωπίσω βαριές ασθένειες, όπως η διφθερίτιδα, ο τέτανος, η επιγλωττίδα ή και πιο συχνές όπως η μηνιγγίτιδα, η ιλαρά ή η ερυθρά, κάποιες από τις οποίες έχω διαβάσει μόνο σε βιβλία! Έχουν σχεδόν εξαφανιστεί λόγω των εμβολίων.
Η ειρωνεία είναι ότι ο μηχανισμός, ο τρόπος δράσης των εμβολίων, πλησιάζει όσο κανένα άλλο φάρμακο αυτό της ομοιοπαθητικής. Χορηγούμε ακίνδυνο τμήμα του μικροβίου ή του ιού ή ακόμα και εξασθενισμένο τον ίδιο τον ιό, ώστε να ξυπνήσουμε την άμυνά μας, μιμούμενοι την αρρώστια, και αναγκάζοντας τον οργανισμό μας να φτιάξει αντισώματα…
Επαναλαμβάνω ότι, όπως κάθε φάρμακο ή ουσία, μπορεί να έχει παρενέργειες και για αυτό θέλει στενή παρακολούθηση. Άλλο όμως η αμφισβήτηση στα πλαίσια της επιστημονικής αναζήτησης και άλλο η φοβία και η παγκόσμια συνομωσιολογία, στα πλαίσια πολυεθνικών που κατασκευάζουν μελέτες ή πληρώνουν για να κρύβουν την αλήθεια. Από την Αμερικάνικη Παιδιατρική Ακαδημία μέχρι την Ελληνική Παιδιατρική Εταιρία ή το Βρετανικό Ιατρικό Συμβούλιο, από τόσα ιατρικά περιοδικά και τόσους μελετητές, μέχρι το «μικρό» ιδιώτη παιδίατρο στο Ρέθυμνο, που διατηρεί site και blog και άρα βήμα λόγου, έχεις την εντύπωση ότι εάν τα εμβόλια (υπόψη κάνω καθημερινά σχεδόν δεκάδες) είχαν τόσο σοβαρές παρενέργειες θα μας φίμωναν οι φαρμακευτικές εταιρείες…
Ό, τι ιατρική εφαρμόζω στο ιατρείο, ακριβώς την ίδια εφαρμόζω και στα δικά μου μωρά. Πίστεψε με, αν είχα το παραμικρό επιστημονικό ενδοιασμό, δεν θα τους έκανα όλα τα εμβόλια που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, σύμφωνα πάντα με το εμβολιαστικό πρόγραμμά μας (μοιάζει πολύ με της Αμερικής και της Αγγλίας ,αν και εμείς έχουμε περισσότερα και μια-μια, όσο και αν ακούγεται αστείο, μας ακολουθούν και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες…).
Είμαι ανοιχτός σε επιστημονική συζήτηση με στοιχεία.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είμαι ιατρός ούτε ειδικός αλλά θα ήθελα να ξερώ αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα όλα αυτά να ευσταθούν και απλά να μην μπορούμε να δούμε την αλήθεια διότι μας τυφλώνουν οι επιβαιβεωσεις μεγάλων φορέων υγειάς. Μην ξεχνάμε το παρελθόν που έχει να μας διδάξει πάρα πολλά και ειδικά στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα όπου πρωτοπόροι καταδικάστηκαν ως τσαρλατάνοι και απατεώνες ή ακόμα και τρελοί… (Columbus – Bruno – Gallileo ) ακόμα και στην ιατρική κοινότητα (Vesalius – Harvey – Semmelweis). Ίσως στο μέλλον να αποδειχτούν ότι σημερινές ιατρικές μέθοδοι να είναι λάθος ή ελλιπείς (όπως ήταν κάποτε και η προσέγγιση για το σκορβούτο και τη πελάγρα). Δεν θέλω να μπω στην διαδικασία για «παγκόσμια συνομωσιολογία» αν και η Νέα Τάξη Πραγμάτων (New World Order) έρχεται στο προσκήνιο και ακούγεται πολύ συχνά τώρα τελευταία… αλλά είναι εκτός θέματος. Παραθέτω λοιπών μια υπερσύνδεση ενός βίντεο που προσωπικά το βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον και τεκμηριωμένο σε ότι αφορά την σκοτεινή πλευρά των εμβολίων και ελπίζω να αποτελέσει τροφή για σκέψη και έρευνα. Το χρηματικό κέρδος ο ας μην γίνει τροχοπέδης της αλήθειας, για τα παιδιά μας μιλάμε άλλωστε…


http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=6890106663412840646&hl=el&fs=true" style="width:400px;height:326px

Ανυπομονώ για την απάντηση σας, ευχαριστώ.