Προσπαθώντας να κρατήσω χαρακτήρα, και να μην μαυρίσω τελείως ένα χώρο που
σχετίζω με τα παιδιά, θα σας πω ένα παραμύθι. Η ιστορία μας, δεν αναφέρεται σε όσους ψηφίζουν με κριτήριο το που θα βολευτούν, και ποιος θα τους κάνει το καλύτερο ρουσφέτι. Σ’ αυτούς, αξίζει να τους καεί το σπίτι τους, μια που όπως έστρωσαν, έτσι ας κοιμηθούν.
σχετίζω με τα παιδιά, θα σας πω ένα παραμύθι. Η ιστορία μας, δεν αναφέρεται σε όσους ψηφίζουν με κριτήριο το που θα βολευτούν, και ποιος θα τους κάνει το καλύτερο ρουσφέτι. Σ’ αυτούς, αξίζει να τους καεί το σπίτι τους, μια που όπως έστρωσαν, έτσι ας κοιμηθούν. Η ιστορία μας, αναφέρεται σε όλους αυτούς που ψηφίζουν μπλε και πράσινους κόκκους, πιστεύοντας στις προεκλογικές εξαγγελίες για διαφάνεια, αξιοκρατία, και για κράτος δικαίου, κοινωνικής μέριμνας και αλληλεγγύης. Αναφέρεται σε αυτούς που θα ξαναψηφίσουν ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, παρόλο που είδαν με τα πιο μελανά γράμματα, τα σημάδια της γραφής τους, τα τελευταία 30τόσα χρόνια.
Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας βάτραχος τροφαντός-τροφαντός, που ζούσε σε μια λίμνη, σ
αν και αυτή ας πούμε του Καϊάφα! Όταν ξεκίνησε μια μεγάλη φωτιά να καίει την μία πλευρά της λίμνης, αποφάσισε να κολυμπήσει μέχρι την απέναντι όχθη για να σωθεί. Πηδώντας, πλησίασε το νερό και την στιγμή που ήταν έτοιμος να βουτήξει, ακούει μια φωνή να του φωνάζει: «κυρ βάτραχε, περίμενε, περίμενε!». Γυρίζει και αντικρίζει ένα μαύρο σκορπιό. «σε παρακαλώ, πάρε με μαζί σου στην πλάτη σου…».
«Δεν τρελάθηκα ακόμη, αν σε αφήσω να με πλησιάσεις, θα με τσιμπήσεις…» απάντησε και ετοιμάστηκε να βουτήξει. «Σε παρακαλώ, είσαι μεγάλος και αντέχεις να μας μεταφέρεις και τους δύο απέναντι, αν με αφήσεις εδώ θα καώ…». Το σκέφτηκε λίγο ο βάτραχος, τον ίδιο τόπο μοιραζόμαστε και αγαπάμε, λυπάμαι να τον αφήσω να καεί. Άλλωστε δεν ξέρει κολύμπι κ
αι δεν τον παίρνει να με σκοτώσει γιατί με χρειάζεται… Δίνει μια λοιπόν, βουτά στο νερό και πλησιάζοντας στην όχθη, προσφέρει την ράχη του στον σκορπιό, και εκείνος ανεβαίνει.
Μόλις που γλίτωσαν τις φλόγες, και κολυμπούσαν προς την σωτηρία. Κάπου στην μέση της λίμνης, ο σκορπιός σηκώνει την ουρά του και χτυπά δυνατά με το κεντρί του τον βάτραχο. Μετά τον πόνο, ο βάτραχος άρχισε να μουδιάζει και να μην μπορεί να κολυμπήσει. Όπως λοιπόν βυθιζόντουσαν προλαβαίνει και εκφράζει την απορία του προς το σκορπιό, «γιατί το έκανες αυτό, δεν ξέρεις να κολυμπάς και τώρα θα πνιγείς και εσύ μαζί μου…», για να τον ακούσει να λέει:
«Λυπάμαι, είναι η φύση μου…»
«Δεν τρελάθηκα ακόμη, αν σε αφήσω να με πλησιάσεις, θα με τσιμπήσεις…» απάντησε και ετοιμάστηκε να βουτήξει. «Σε παρακαλώ, είσαι μεγάλος και αντέχεις να μας μεταφέρεις και τους δύο απέναντι, αν με αφήσεις εδώ θα καώ…». Το σκέφτηκε λίγο ο βάτραχος, τον ίδιο τόπο μοιραζόμαστε και αγαπάμε, λυπάμαι να τον αφήσω να καεί. Άλλωστε δεν ξέρει κολύμπι κ
αι δεν τον παίρνει να με σκοτώσει γιατί με χρειάζεται… Δίνει μια λοιπόν, βουτά στο νερό και πλησιάζοντας στην όχθη, προσφέρει την ράχη του στον σκορπιό, και εκείνος ανεβαίνει.Μόλις που γλίτωσαν τις φλόγες, και κολυμπούσαν προς την σωτηρία. Κάπου στην μέση της λίμνης, ο σκορπιός σηκώνει την ουρά του και χτυπά δυνατά με το κεντρί του τον βάτραχο. Μετά τον πόνο, ο βάτραχος άρχισε να μουδιάζει και να μην μπορεί να κολυμπήσει. Όπως λοιπόν βυθιζόντουσαν προλαβαίνει και εκφράζει την απορία του προς το σκορπιό, «γιατί το έκανες αυτό, δεν ξέρεις να κολυμπάς και τώρα θα πνιγείς και εσύ μαζί μου…», για να τον ακούσει να λέει:
«Λυπάμαι, είναι η φύση μου…»
10 σχόλια:
Αγαπητέ pediatre,
ανακάλυψα το μπλόγκ σας λόγω της κοινής μας καταχώρισης σε μπλογκερς του Ρεθύμνου. Τυχαία είδα ότι μια άλλη σχολιάστρια γράφει με το ίδιο όνομα-ψευδώνυμο με το δικό μου. Δεν έχω μπλογκ, αλλά διαθέτω λογαριασμό στο όνομα αυτό από τον Ιούνιο του 2007. Γράφω στα μπλογκς περίπου από τις αρχές Μαΐου. Για να αποφύγουμε όλοι μελλοντικές συγχύσεις, θα παρακαλούσα την συνονόματη να αλλάξει ελαφρώς το ψευδώνυμό της, ώστε να μην μπερδευομαστε μεταξύ μας και μεταξύ των τρίτων.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.
(Θα επικοινωνούσα με την ίδια, αν είχε μπλογκ, αλλά επειδή ούτε και εγώ έχω, ώστε να μπορεί να με βρει, χρησιμοποιώ την έμμεση οδό!)
Ω, ναι! Δεν αλλάζει ο άνθρωπος. Ο κακός θα τη βγάλει την κακία του, ο αιμοδιψής,,,θα χτυπήσει, ο κόσμος να χαλάσει.
Εμείς πρέπει να έχουμε τα μάτια και τη λογική σε ετοιμότητα.
Μμμμμ...με πίκρανες...και είμαι Σκορπίναααα...
;-)
Φιλιά στα αγγελούδια και
Γλαρένιες αγκαλιές
«Σεμέλη»… θεωρώ επουσιώδες, τέτοιες ώρες να ασχολούμαστε με ψευδώνυμα… Όπως και να έχει, ελπίζω να πέρασες το μήνυμά σου και να τα βρείτε με την Σεμέλη, που με έχει επισκεφτεί και ομολογώ γοητεύσει με τη σκέψη της…
Γλαρένια μου κυρά, όσο με γνώρισες, δεν αναγνώρισες το ακραίο ακόμα και στην έκφραση του καλού, σε όσα γράφω. Δεν είδες το σκορπιό πίσω από τα λόγια μου, που θα θυμάται μια ζωή το καλό που του έκανες, αλλά και δεν θα ξεχάσει ποτέ το κακό. Μακάρι να μπορούσα να μεταφέρω λίγο από το θυμό μου, και να τους τιμωρούσαμε τους δύο «μεγάλους», μην επιτρέποντας αυτοδυναμία… Να ταρακουνηθούν λίγο τα συμφέροντα.
Εν ολίγοις καλή μου … και εγώ είμαι Σκορπιός… είναι φύση μου να εκδικούμαι και τους περιμένω στην γωνία… ;-)
Πουπουλόφιλα και από τα μωρά
Kalimera giatre mou....polu wraio to paramuthi..alla i alithia einai oti den eimai pia sigouros oti boroume oute kalo na kanoume alla oute kai kako...mia aperanti apraksia kai apoxavnwsi mou fenetai oti epikratei...exw sokaristei apo osa ginontai stin ellada, exw kai tous filous edw stin Ispania pou mou lene oti i Ellada fenetai na odevei opws i Argentini, venezouela,k.t.l, pou apo tin diafthora toukratous i xwra katerefse, kai epikoinonwntas me gnwstous apo ellada, eispratw, "ela mwre ntaksei ka ti egine, ase pou exei gelio giatikatevainei upopsifia kai i Efi Sarri......."
Geia sou giatre mu :)
(eime skorpios alla mallon autokatastrofika ekfrazo th "fysh mou")
Πολύ ωραίο το παραμύθι σου, και λέει πολλές αλήθειες. Τις καλημέρες μου.
My Spanish friend… θα τα πούμε σύντομα από κοντά. Ευτυχώς αυτή η ρημαδοπατρίδα μας, σαν την ομάδα μου, όσο με πληγώνει τόσο με πορώνει…
Mh xeirotera… πολύ καλή μέρα και καλό μήνα… ελπίζω καλύτερος από τον προηγούμενο, και με καλύτερα μυαλά για τους έλληνες μπροστά στο κουτάκι με την σχισμή…
(Όλα τα καλά παιδιά σκορπιοί βγήκαμε ….;-))
Μαρία… καλημέρα, καλό μήνα…
Οι δημοσκοπήσεις είναι απογοητευτικές.
Μου δείχνουν πως για τον πρώτο είναι ψήφοι για να ...βγάλουν την υποχρέωση και για τον δεύτερο απεγνωσμένη συσπείρωση κι' ας μην τους κάνουν τα...μούτρα του (ανάγκα και θεοί πείθονται... ένα πράμα)
Καλό ξημέρωμα!
Γλαρένιες αγκαλιές
Γλαρένια μου… μακάρι να μην φανούμε τόσο μικροί και μικρόμυαλοι, μακάρι να τους στερήσουμε την αυτοδυναμία, να φάνε το χαστούκι και αυτοί που μας κυβερνούν τόσα χρόνια και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω τους. Για τα καμένα ρε γ… το, που θα έλεγε και μια ψυχή!
δικιο εχεις , υπαρχει λυση ομως , δυστυχως για μας ειναι ασπρο ή μαυρο , καλυτερα μπλε ή πρασινο ,οσο και να θελουμε να το αποφυγουμε
Δημοσίευση σχολίου