tag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post6757150035274135766..comments2023-10-04T15:17:11.077+03:00Comments on pediatre: Ακόμα και ένας Άγγελος μπορεί να πνιγεί!pediatrehttp://www.blogger.com/profile/04798720552549062822noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-81005256679805807102008-01-29T21:21:00.000+02:002008-01-29T21:21:00.000+02:00Diianeira.. και την δική μου καλησπέρα. Σε ευχαρισ...Diianeira.. και την δική μου καλησπέρα. Σε ευχαριστώ που με θυμάσαι…<BR/>Kiara… μάλλον πρέπει να ακολουθήσω την συμβουλή της καλής μου και να γράφω μόνο διακωμωδώντας… με τίποτα δεν θα ήθελα να πτοήσω και να αποθαρρύνω τον όποιο ονειρεύεται τον παράδεισο που λέγεται οικογένεια. Τα παιδιά είναι ευτυχία και στα συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ένα-ένα όμως τα βήματα… Καλώς ήρθες..<BR/>Dionysos… “Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και ρίσκα” κάπου εκεί κρύβεται και η μαγεία της, απλά όταν πρόκειται για τα παιδιά, τους οφείλουμε να μειώνουμε όσο γίνεται τον κίνδυνο! Να είσαι καλάpediatrehttps://www.blogger.com/profile/04798720552549062822noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-68660100149130849442008-01-27T16:52:00.000+02:002008-01-27T16:52:00.000+02:00Μπροστά στα μάτια των γονιών του ο Αρης 1 έτους ξε...Μπροστά στα μάτια των γονιών του ο Αρης 1 έτους ξεβίδωσε το μπουκάλι White Spirite και δοκίμασε να πιεί.Σήμερα 18 χρονών φοιτητής ακόμα θυμάμαι πως μπλάβιασε μάλλον από τον ερεθισμό της μύτης στην έντονη μυρουδιά. Εντός δευτερολέπτων το έβαλα κάτω από το ντούς και εκεί επανήλθε μπορεσε να αναπνεύσει. Φυσικά μετά πήγαμε στο Παίδων για την πιθανότητα της χημικής πνευμονίτιδας των πετρελαιοϊδών που ευτυχώς επετράπη. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και ρίσκα, τα χημικά μακριά από τα παιδιά. Αμεση επιτήρηση. Ασε στη θάλασσα το καλοκαίρι που η εισρόφηση είναι θέμα 3-4 δευτερολέπτων.ΔΙΟΝΥΣΟΣhttps://www.blogger.com/profile/13252078601129606738noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-16468173774293048172008-01-27T10:25:00.000+02:002008-01-27T10:25:00.000+02:00παναγίτσα μου! Πως να γίνω μάνα μετα απο αυτα που ...παναγίτσα μου! <BR/>Πως να γίνω μάνα μετα απο αυτα που ακούω και μετα απο τη δική μου ανασφάλεια?<BR/>Απορώ!<BR/>Πρέπει να παντρευτώ και γω ενα γιατρό! Γιατις δύσκολες μέρες του χειμώνα...Kiarahttps://www.blogger.com/profile/07166671172494235977noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-18427929093724001722008-01-27T00:26:00.000+02:002008-01-27T00:26:00.000+02:00την καλησπέρα μου :)την καλησπέρα μου :)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-16347890405696744792008-01-26T10:22:00.000+02:002008-01-26T10:22:00.000+02:00Ο ανθρώπινος οργανισμός και ιδιαίτερα τα παιδιά, α...Ο ανθρώπινος οργανισμός και ιδιαίτερα τα παιδιά, αντέχουν πολλά. Δεν είναι λίγες οι φορές, που ειδικά εμείς οι γιατροί (ακόμα και οι καλύτεροι), κάνουμε λάθη, στον υπερβάλλοντα ζήλο για να συμπληρώσουμε ή ακόμα και να …διορθώσουμε την φύση! <BR/>Τα καθημερινά «ΑΝ» δεν έχουν τελειωμό! Θέλω να σας βοηθήσω να μάθετε περισσότερα για τα μικρά σας, όχι όμως να ευνουχίσω τη σοφία του γονιού! Η ανατροφή των παιδιών δεν είναι ευαίσθητο χειρουργείο. Είναι μια υπέροχη εκδρομή, με τα ευχάριστα και τα δυσάρεστά της. Όλα μέσα στο πρόγραμμα. Προσπάθησε να την χαρείς, όσο περισσότερο μπορείς και χαλάρωσε! Θα τελειώσει η εκδρομή, τα μικρά μας θα ξεκινήσουν τις δικές τους εκδρομές, και εσύ θα ξοδεύεις τις υπέροχες καθημερινές στιγμές στο βωμό του άγχους και του «ΑΝ».pediatrehttps://www.blogger.com/profile/04798720552549062822noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-79733192720410994152008-01-20T03:26:00.000+02:002008-01-20T03:26:00.000+02:00Αχ φίλε Νίκο, δε μου αρκεί η πλειοψηφία. Τι σημαίν...Αχ φίλε Νίκο, δε μου αρκεί η πλειοψηφία. Τι σημαίνει "τις περισσότερες φορές η φύση τα καταφέρνει μόνη της"; Κι ΑΝ δεν; Η μάνα μέσα μου επαναστατεί. Θέλει να εκμηδενίσει αυτό το ΑΝ, ν’ αναδιατυπώσει το νόμο των πιθανοτήτων έτσι ώστε να μην παίζει τα σκοτεινά του παιχνίδια σε παιδιά. Ναι το ξέρω (λογικά, εγκεφαλικά) πως δε μπορώ να προφυλάξω το μωρό μου από τα πάντα, αλλ' αυτό δε σημαίνει τίποτα - εξακολουθώ να θέλω να γίνω η ασπίδα του απέναντι σε κάθε κίνδυνο. Το χειρότερο όμως είναι πως εγώ η ίδια είμαι ένας από τους κινδύνους: πιο άσχετη από πρωτοετή της ιατρικής, σ’ ένα χώρο πιο ευαίσθητο από χειρουργείο, κρατώ στο χέρι μου το πιο κοφτερό νυστέρι του κόσμου, την ιδιότητά μου να είμαι μητέρα. Σίγουρα θα έχεις συναντήσει παιδιά κατεστραμμένα από τέτοια νυστέρια. Πώς λοιπόν να μην τρέμει το χέρι μου όταν σκέφτομαι τι πάω να κάνω; Πώς να μην αναστατώνομαι όταν σκέφτομαι ότι έπρεπε να έχω πίσω μου χρόνια σπουδών και πρακτικής πριν αποτολμήσω την πρώτη τομή;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-92146061220460899792008-01-19T18:52:00.000+02:002008-01-19T18:52:00.000+02:00Ilia… γεια σου και σε εσένα και καλώς ήρθες… Είναι...Ilia… γεια σου και σε εσένα και καλώς ήρθες… Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει κανένα σχολείο που να σε προετοιμάζει για όλα αυτά τα συνταρακτικά που βιώνεις μόλις γίνεις γονιός. Για αυτό προσπαθώ όσο πιο προσιτά για όλους μπορώ, να μεταφέρω κάποιες από τις γνώσεις μου, όπως ας πούμε ότι είναι μεγάλο λάθος να χτυπάμε στην πλάτη ένα παιδί που πνίγεται (το σωστό αναφέρεται στα δύο τελευταία ποστ). Πρέπει όλοι όσοι ασχολούνται με την ανατροφή παιδιών, να γνωρίζουν κάποια βασικά πράγματα. Για να σε ηρεμήσω λίγο, στα δέκα χρόνια που ασχολούμαι με την παιδιατρική (6 σε νοσοκομεία και 4 ως ιδιώτης) μόλις δύο φορές χρειάστηκε να εφαρμόσω τις μεθόδους αυτές. Η μία σε ένα κοριτσάκι μόλις 8ημερών, το οποίο είναι μια χαρά κοπελάρα και την παρακολουθώ στο ιατρείο μου και η δεύτερη στην κόρη μου. Θέλω να καταλήξω, ότι δεν είναι και τόσο συχνό και ότι στην πλειοψηφία η φύση τα καταφέρνει χωρίς καν την βοήθεια μας. Τουλάχιστον, όμως εάν χρειαστεί να παρέμβουμε, να το κάνουμε για καλό και όχι για να χειροτερέψουμε τα πράγματα.<BR/>Και εγώ σε ευχαριστώ που μου γράφεις και που με διαβάζεις. <BR/>Να είσαι καλά!pediatrehttps://www.blogger.com/profile/04798720552549062822noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-58109452217178894282008-01-18T04:34:00.000+02:002008-01-18T04:34:00.000+02:00Καλημέρα Νίκο που περνάς τα βράδια σου γράφοντας γ...Καλημέρα Νίκο που περνάς τα βράδια σου γράφοντας για τα παιδιά - δικά σου και των άλλων. Διαβάζω για το αγγελούδι σου που πνίγηκε και φρίττω. Τόσο λίγο θέλει να γίνει η καταστροφή. Τουλάχιστον εσύ ξέρεις κάτι. Τι γίνεται μ' εμάς τους άσχετους γονείς που μπορεί με την άγνοιά μας να κάνουμε κακό στα δικά μας αγγελούδια; Δε σου κρύβω ότι πριν ένα χρόνο περίπου, έχοντας συμπληρώσει λίγες μόνο μέρες με το μικρό μου αγοράκι στά χέρια μου, έφτασα στο σημείο να καταραστώ όλα μου τα βιβλία και τα σχολειά και τα πανεπιστήμια. Τι νόημα είχαν όλα αυτά, όταν κρατούσα το μωρό μου στα χέρια και δεν ήξερα να το φροντίσω; Ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι πόσα λάθη έχω να κάνω ακόμη λόγω άγνοιας. Ξέρεις κανένα καλό crash-course που να συνδυάζει παιδιατρική, παιδοψυχολογία και πρώτες βοήθειες; Ακόμη κι αν το βρω θα συνεχίσω να σε διαβάζω. Ευχαριστώ που γράφεις.Anonymousnoreply@blogger.com