tag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post2095949323398112939..comments2023-10-04T15:17:11.077+03:00Comments on pediatre: Το θαύμα της γέννησης!pediatrehttp://www.blogger.com/profile/04798720552549062822noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-71454004654838088192007-08-15T16:48:00.000+03:002007-08-15T16:48:00.000+03:00ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιέςΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!<BR/><BR/>Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιέςΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝhttps://www.blogger.com/profile/03754229156319770973noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-71162179280160788042007-08-14T17:57:00.000+03:002007-08-14T17:57:00.000+03:00Γλαρένια μου κυρά, για ακόμα μια φορά εκφράζω τον ...Γλαρένια μου κυρά, για ακόμα μια φορά εκφράζω τον θαυμασμό μου! Άλλωστε, ειδικά για το φυσιολογικό τοκετό, δεν περίμενα τίποτα λιγότερο.<BR/>Πουπουλόφιλα στη γλαροοικογένεια :-)<BR/>Iris… σε ευχαριστώ! Ελπίζω να πέρασες υπέροχα και να επανήλθες δριμύτερη…pediatrehttps://www.blogger.com/profile/04798720552549062822noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-79750826721537674102007-08-12T23:45:00.000+03:002007-08-12T23:45:00.000+03:00έλειψα για λίγο (διακοπές γαρ) και διάβασα μαζεμεν...έλειψα για λίγο (διακοπές γαρ) και διάβασα μαζεμενα τα τελευταία σου ποστ. Ομολογώ ότι και μόνο που το θέμα σου είναι τα παιδιά δεν μπορείς παρά να μαγεύεις τους αναγνώστες σου !irishttps://www.blogger.com/profile/00828398800732477610noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-12923782938699117182007-08-11T11:27:00.000+03:002007-08-11T11:27:00.000+03:00Σε μένα μιλάτε;.........Δε θα το πιστέψεις, μα στο...Σε μένα μιλάτε;.........<BR/><BR/>Δε θα το πιστέψεις, μα στο τελευταίο μου παιδί παρακαλούσα να μη γεννήσω ακόμη, για να απολαύσω ..τις ωδίνες μου, μέσα από τις ρυθμικές μου αναπνοές. Είχα πάντα τον έλεγχο και δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να παρεκτραπεί.<BR/><BR/>"Είναι η δεύτερη φορά στην καριέρα μου, που μου συμβαίνει αυτό. Ούτε αναστεναγμός;....."ήταν τα λόγια του μαιευτήρα μου.<BR/>Οι μαίες είχαν να το λένε "Κοπέλα μου, δεν μας έχει ξανατύχει"<BR/> Μόνο το κλάμα του μωρού στο τέλος.<BR/>Κι' εσύ ξέρεις γιατρέ μου, τί σημαίνουν ωδίνες.<BR/><BR/>Κι' εγώ απορώ, με την επιμονή τους στη νάρκωση....<BR/>Πολύ παγερό... μα να μη θέλουν να ζήσουν τούτη την μοναδική εμπειρία;<BR/>΄Ισως όμως να μην αντέχουν τον πόνο ή να αισθάνονται μόνες εκείνη τη στιγμή, γιατί ο πατέρας δεν αντέχει το θέαμα.<BR/>Να 'ναι καλά ο Γλάρος μου, ήταν σε όλα τα παιδιά μας μέσα στο χειρουργείο, εκτός από το πρόωρο (6 1/2 μηνών), που για ευνόητους λόγους ο γιατρός προτίμησε να τον κρατήσει μακριά.<BR/>Σ' ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να θυμηθώ την μοναδική αυτή εμπειρία, ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!<BR/>Δε θα τολμούσα ποτέ, ούτε θα το διανοούμουν να το κάνω ανάρτηση. <BR/><BR/>Θυμώνω δε, όταν στις ταινίες και τα σήριαλς, παρουσιάζουν τον τοκετό ως σφαγή.<BR/><BR/>Γλαρένιες αγκαλιές<BR/><BR/>(Υ.Γ. Συγγνώμη για το μακροσκελές σχόλιο,μα δε φταίω pediatre μου, με προκάλεσες)<BR/>;-)ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝhttps://www.blogger.com/profile/03754229156319770973noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-45364700767066146782007-08-11T08:37:00.000+03:002007-08-11T08:37:00.000+03:00Kalhmera giatre mu!Kalhmera giatre mu!Mh Xeiroterahttps://www.blogger.com/profile/04232876531936053174noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-82367576291316024252007-08-10T20:28:00.000+03:002007-08-10T20:28:00.000+03:00Eparxiakosaloni… χάθηκες! Χαίρομαι που σε ξαναβλέπ...Eparxiakosaloni… χάθηκες! Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.. και σου εύχομαι, μετά το πρώτο κλάμα, να ακούς μόνο γέλια από τον μπόμπιρα.. ;-) <BR/>Μαρία κ.-π… χαίρομαι που σε άγγιξα. Το ποστ ήταν, ή μάλλον παραήταν, αυθόρμητο, λίγο μετά αφού ήρθα από το μαιευτήριο…pediatrehttps://www.blogger.com/profile/04798720552549062822noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-48730004257214882672007-08-10T15:59:00.000+03:002007-08-10T15:59:00.000+03:00Άστο καλό σου.. Συγκινήθηκα!!! Θυμήθηκα τα δικά μο...Άστο καλό σου.. Συγκινήθηκα!!! Θυμήθηκα τα δικά μου. Όντως έτσι είναι όπως το περιγράφεις. Θυμάμαι τι ένιωσα όταν μου την πρωτοδώσανε αγκαλιά και ανατριχιάζω! Άσε που μου έδωσες ιδέα για post;-)<BR/>Όσο για τις καισαρικές.. Έχουμε την θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη! Δεν καταλαβαίνουνε ότι ό,τι γλιτώνουνε πριν τον τοκετό σε πόνο, το ξεχρεώνουνε μετά. Άσε που εξαιτίας της καισαρικής αν δεν έχει γίνει επισκληρίδιος χάνεις το μοναδικό συναίσθημανα κρατάς το μωράκι σου για πρώτη φορά μετά ην γέννα.Μhttps://www.blogger.com/profile/18406682466047841140noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-82916408832579975012007-08-09T21:58:00.000+03:002007-08-09T21:58:00.000+03:00δυστυχως δεν ειδα το μικρο μου να γεννιεται με φυσ...δυστυχως δεν ειδα το μικρο μου να γεννιεται με φυσιολογικο τοκετο , αλλα το πρωτο κλαμα δεν θα το ξεχασω ποτεeparxiakosalonihttps://www.blogger.com/profile/06141407881709666018noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-20678362365866091262007-08-09T17:18:00.000+03:002007-08-09T17:18:00.000+03:00Μαρία… όταν χάσεις τον ρομαντισμό και την αγάπη γι...Μαρία… όταν χάσεις τον ρομαντισμό και την αγάπη για αυτό που κάνεις, είσαι καταδικασμένος να ζεις σε μια καθημερινή κόλαση. Το πρόβλημα με τους συναδέλφους μου που δεν αγαπούν την δουλειά τους είναι ότι παρασέρνουν στην κόλασή τους και αθώους… <BR/>Όσο για τις συμβουλές της μάνας σου, αν και λόγο φύλου, έξω από τον χορό, συμφωνώ απόλυτα και σου εύχομαι να ζήσεις και εσύ το θαύμα του φυσιολογικού τοκετού<BR/>Mhxeirotera… σε ευχαριστώ για τα λόγια σου και χαίρομαι που σε ακούω έστω και σαν σχόλιο σε ποστ.. Ομολογώ πως μου λείπει η πένα σου. Ελπίζω εσύ να είσαι καλά :-)<BR/>Αθεόφοβε… καλώς ήρθες, μας έλειψες και εσύ και περιμένουμε ζουμερές λεπτομέρειες ;-)pediatrehttps://www.blogger.com/profile/04798720552549062822noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-6708283539467594012007-08-09T01:53:00.000+03:002007-08-09T01:53:00.000+03:00Επειδή μου θύμισες στιγμές παλιές και αγαπητές που...Επειδή μου θύμισες στιγμές παλιές και αγαπητές που καμία δεν έιναι ίδια με την άλλη, απλά θα πώ ότι από όλο τον τοκετό η σημαντικότερη είναι όταν ακούγεται εκείνο το πρώτο σπαραχτικό κλάμα που είναι και η πρώτη αναπνοή του μωρού.<BR/>Αλλά εκτός από το θαύμα της γέννησης μερικές φορές υπάρχει και το γέλιο με όσα φωνάζουν οι γυναίκες.<BR/>Έτσι μπορείς να ακούσεις Καρδιτσιώτισσα να φωνάζει Λε,λε,λε,λε συνέχεια,η τσιγγάνα να φωναζει Ντάγιο!<BR/>Αλλά το ωραιότερο μια και είσαι στην Κρήτη, Κρητικιά να φωνάζει :<BR/>Οφού,οφού Μανωλάτση ίντα μούκανες δεν θα το ματαδείς μπλιό!!αθεόφοβοςhttps://www.blogger.com/profile/14424878695358190737noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-38370609376291129332007-08-08T16:39:00.000+03:002007-08-08T16:39:00.000+03:00Ti na po mprosta se auto to thavma.Ti na po mprost...Ti na po mprosta se auto to thavma.<BR/><BR/>Ti na po mprosta sth tosh evesthisia autu tu post.<BR/><BR/>Kalo apogeuma tha po ke tipota allo.<BR/><BR/>Na eise kala :)Mh Xeiroterahttps://www.blogger.com/profile/04232876531936053174noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2711472710729877056.post-7443014695037974212007-08-08T15:02:00.000+03:002007-08-08T15:02:00.000+03:00Τι όμορφο να ακούς γι' αυτό το θαύμα από έναν παιδ...Τι όμορφο να ακούς γι' αυτό το θαύμα από έναν παιδίατρο :-) Συνήθως οι του επαγγέλματος μιλάνε λίγο αποστασιοποιημένα για την όλη μαγική διαδικασία του τοκετού. Δυστυχώς, δεν το έχω ζήσει ακόμα, αλλά η τύχη με έχει φέρει κοντά σε συνάδελφό σου που κάθε φορά ακούω να μου λέει για το τι φοβερή εμπειρία που είναι, αυτό το πρώτο κλάμα, η πρώτη ανάσα. Θα συμφωνήσω απόλυτα και με τον φυσιολογικό τοκετό. Όσες σκέφτονται τους πόνους, θα πω αυτό που μου έλεγε η μάνα μου "Είναι οι μοναδικοί πόνοι που ξεχνιούνται με το πρώτο κλάμα του παιδιού σου". :-) <BR/>ΚαλημέρεςMaria Mikro Analogohttps://www.blogger.com/profile/11261301101882762694noreply@blogger.com